İnsan ve Şeytan
Samiha AyverdiSözler ve Alıntılar
Sen dümensiz, küreksiz bir kayık gibi başı boş yelken açmış gidiyorsun. Halbuki hayat yolu, bir yarış ihtirasıyla koşularak geçilmez. Menzilin neresi? Dur biraz, dinlen, pusulanı aç bak, gittiğin yeri gör! Herkes bir teknenin sahibidir ve hayat seferi esnasında onu idareden mesuldür. Sana, dur biraz, etrafını araştır ve teknene, görülmesi, bilinmesi icap eden kıymetleri bul ve yerleştir!
“Oğlum, okumak yazmak, cehâleti öldürür, adamı insan etmez.”
Sayfa 58
Zaten insanlar işlerine gelmeyen veya anlamakta çaresiz kaldıkları her söze ukalalık veya saçma damgasını vururlar ve bu sözü konuşan dudakların sahibine de deli derler.
"Eğer bana zerre kadar bir minnet hissediyorsan, bunu insan olmakla öde..."
Sayfa 70Kitabı okudu
Meğer hoşlukla anlamaktan müstağni olduğumuz çok hakîkatler, sırası gelince kafamıza vura vura kendilerini kabul ettiriyorlarmış.
Sayfa 185Kitabı okudu
İçim o kadar boş ve yorgun ki düşünemiyorum bile. Yalnız konuşanları dinliyorum
Sayfa 100Kitabı okudu
Sanki rüyada korkup haykıran, fakat feryadı içinde kalan kimse gibiyim.
Sayfa 156Kitabı okudu