İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Gönderileri
İnsancıklar kitaplarını, İnsancıklar sözleri ve alıntılarını, İnsancıklar yazarlarını, İnsancıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çok tuaftı,
ağlayamadım.Ama ruhum
paramparça olmuştu.
İnsan kendisine olan saygısını, onurunu ve güvenini yitirdiği an işi bitmiş demektir. Alabildiğine bir baş aşağı düşüş yaşar.
"Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu."
"Çok tuhaftı! Ağlayamadım, Ama ruhum paramparça olmuştu."
Sayfa 72
"Neden her şey böyle oluyor, iyi bir insan karanlıkta kalıyor, bir başkasınaysa mutluluk kendiliğinden geliyor?"
Kalp acı çekmeye, ezilmeye, sıkışmaya, kederlenmeye başladığında anılar onu, gündüzün sıcağında kavrulmuş cılız, zavallı bir çiçeği akşam serinliğinde çiğ tanelerinin canlandırdığı gibi canlandırır.
"Acı ve kedere mahkûm biz ölümlüler ne acı ne de keder bilmeyen kuşlara gıpta eder."
Ağlayamadım;ama ruhum paramparça olmuştu.
“Ruhum öyle dolu, öyle dolu ki gözyaşlarıyla… Gözyaşları eziyor, parçalıyor beni.”
Sayfa 172 - Can yayınları
“Hatıralar mutlu olsun, kederli olsun, hep acı verir; en azından benim için öyle.”
Sayfa 63 - Can yayınları
"Sadece sizin için yaşıyordum..."
Sayfa 159Kitabı okudu