İnsanların Dünyası
Antoine de Saint-ExupéryEn Eski İnsanların Dünyası Gönderileri
En Eski İnsanların Dünyası kitaplarını, en eski İnsanların Dünyası sözleri ve alıntılarını, en eski İnsanların Dünyası yazarlarını, en eski İnsanların Dünyası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bizim kız el değmemiş bir bahçe olan kalbini vermiştir ona. Oysa o, bakımlı bahçelerden hoşlanmaktadır. Sonunda o aptal delikanlı, kızı alıp bir köle gibi evine götürür.
Sayfa 69Kitabı okudu
Büyüdüğümüzde başka yasalar, düzenler altında yaşamaya başladığımız zaman, çocukluğumuzun o gölgeli, büyülü, dondurucu, yakıcı bahçesinden ne kalır?
Ve bütün günler, denize giden yollar gibi güzeldir.
Sayfa 97Kitabı okudu
Ama ölen insanla birlikte bilinmeyen bir dünya da göçüp gitmektedir. Köleyle birlikte kim bilir hangi hayaller yok oluyordu, kim bilir hangi ülkenin hangi kentleri yok oluyordu...
Sayfa 99Kitabı okudu
Ne mutlu kuzey ülkelerine ki mevsimler içinde yazları bir kış hasreti, kışları da bir güneş isteğinden bahseder dururlar. Sıcak havalarında hiçbir şeyin değişmediği zavallı dönence ülkeleri! Ama insanları gece gündüz bir anda bir umuttan bir başkasına taşıyan şu Sahra’ya da ne mutlu!
Sayfa 97Kitabı okudu
Bark büyük bir ciddiyetle, çocukları işaret etmiş. Küçücük eller oyuncaklara, bileziklere, sırmalı pabuçlara doğru uzanıyormuş. Her çocuk, hediyesini alır almaz uzaklaşıyormuş.
Haberi alan Agadir’in öbür çocukları ona koşunca Bark, onlara da sırmalı pabuçlar almış. Derken haber yayıldıkça yayılmış ve tüm çocuklar başında toplanmışlar. Çığlıklarla eski püskü kölelik giysisinin eteklerine yapışıp haklarını istemişler. Bark, parasını son kuruşuna dek harcamış.
Sayfa 106Kitabı okudu