En Yeni İntiharın Tarihi Sözleri ve Alıntıları
En Yeni İntiharın Tarihi sözleri ve alıntılarını, en yeni İntiharın Tarihi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeni Ahit’te, Paulus, Yakup, Luka ve Yuhanna’nın, inananları dünyevi yaşamdan nefret etmeye çağırdığı pasajların listesi uzar gider. Bu tema sürekli yinelenir: Bu yaşam iğrençtir, yaşam bir sürgündür ve bizim, onun mümkün olduğunca kısa sürmesini dilememiz gerekir. “Canımı hiç önemsemiyorum, ona değer vermiyorum,” der Aziz Paulus, Eski Ahit’in pek çok metnine karşılık vererek.
Hıristiyanları Yahudi toplumundan ayıracak olan Yeni Ahit’in hiçbir yerinde konu doğrudan ele alınmaz. Ama İsa'nın ölümü gerçek bir intihar değil midir? Böyle kaba biçimde sorulunca soru şaşırtabilir. Ancak Yuhanna’da, İsa “Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm” ya da “Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm” dediğinde, bu, kendi isteğiyle ölümü, yani bizim intihar dediğimiz şeyi seçmenin apaçık bir ifadesi değil midir? Yuhanna Incili’ndeki bu sözler Ortaçağ tanrıbilimcilerini güç duruma düşürür. Örneğin Origenes şöyle der: “Eğer sözcüklerden korkmaz ve olaylara karşı dikkatli olursak, belki de gerçeklere uygun başka bir ifade bulamayarak şöyle diyeceğiz: İsa, adeta tanrısal erdemle kendini öldürdü.”
Katharların törensel intiharları da vardır, endura, yani consolamentumun ya da ruh vaftizinin kabulünü izleyen bir açlık grevi. “Kusursuz” hale gelen Kathar, sonsuz mutluluğa erişmek ve dünyevi yaşamı uzatıp tekrar kötülüğün egemenliği altına girmemek için kendini ölüme terk eder
1065 yılında, Mainz’de, diye anlatır kronikçi Albert d’Aix, “Hıristiyanların, kendilerine ve yaşlarına aldırmadan çocuklarına karşı silahlandığını gören Yahudiler, kendilerine, dindaşlarına, kanlarına, çocuklarına, annelerine ve kız kardeşlerine karşı silahlanıp birbirlerini öldürdüler. Bunu söylemek o kadar korkunç ki! Anneler kılıcı kavradığı gibi
emzirdikleri çocukların boğazını kesiyor ve aynı biçimde diğer çocuklarını da kılıçtan geçiriyordu, çünkü sünnetsizlerin elinden ölmektense kendi elleriyle birbirlerini öldürmeyi tercih ediyorlardı”.
Kendinin katili olan her kimse sürüklenmeli, sonra da asılmalıdır; bütün taşınır malları ve eklentileri, senyör, baron, şato beyi ya da söz konusu suçun işlendiği yerde yargılama yetkisi olan, daha doğrusu kendi bölgesinde her türlü hakkı olan diğer derebeyleri tarafından müsadere edilir.
Bir papazın ya da bir keşişin intiharı, metinlere bakılırsa az rastlanan bir olaydır. Ama vakaların gizlenmesi, skandali önlemek amacıyla bunlara kaza ya da doğal ölüm süsü verilmesi kuşkusuz çok sık yapılan bir şeydir. “Manastırlardaki intihar salgınlarından bahsedildi: Gerek mistisizm, gerekse umutsuzlukla -ünlü acedia- bu dar dünyadan kaçan rahipler ve rahibeler olacaktır.