İntiharın Tarihi Sözleri ve Alıntıları
İntiharın Tarihi sözleri ve alıntılarını, İntiharın Tarihi kitap alıntılarını, İntiharın Tarihi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İntiharlar, çeşitlilikleriyle, olası bütün görüşleri destekler ve aynı zamanda hiçe indirgerler.
Sayfa 127Kitabı okudu
Gün ışığından nefret etmelidir kim ki artık özgür değilse
Sayfa 352Kitabı okudu
Çok bireyci olan Kyreneciler karamsardır ve hocalarından biri olan Hegesias, çok sayıda intihara yol açtığı için İskenderiye’den kovulacaktır. Kynikler, makul bir yaşam sürülemiyorsa ondan tümüyle vazgeçmeyi öğretir: Antisthenes’e göre, yeterince zeki olmayanlar kendilerini assalar daha iyi ederler.
Öğrencisi Diogenes bu kuralı sonuna kadar götürür. Ona göre, ölümden, buradayken hissedilmeyen ölümden korkmamak gerekir. O halde, iyi bir yaşam süremiyorsa, insan kendini öldürmekten çekinmemelidir. Çok yaşamak için iyi bir nedenin, eğer bu yoksa bir ipin olmalı, der.
Sayfa 57 - Yunanlılarda Fikir ÇokluğuKitabı okudu
Toplumsal düzenden sorumlu otoriteler, intiharın yasallaşmasına iki nedenden dolayı karşıdırlar. Birincisi, intihar, bazı üyelerini ortadan kaldırıp, şaşkın bir toplumu kuşku, kaygı ve anlaşmazlığa düşürerek her tür örgütlenmeyi tehdit ettiği için.
İkincisi, toplumsal, siyasi ve dini sorumlulara karşı dolaylı bir suçlama olduğu için. İntihar, bu sorumluların, adaleti ve her insana doğru dürüst bir yaşam sağlama konusundaki
başarısızlıklarının kanıtıdır. Üyelerinin mutluluğunu sağlayamamış ve mutsuzları teselli edememiş bir toplumda vicdan azabı yaratır.
Sayfa 135 - Avrupa'nın İlk Bilinç Bunalımı (1580-1620)Kitabı okudu
Ortaçağ, intiharı sadece şeytanın etkisi ya da delilikle açıklayarak, onu tamamen akıl dışı bir eylem yapar. Salt yaşamdan bıkkınlık nedeniyle enikonu düşünülen intihar, ancak bir delilik kategorisi olabilir: melankoli.
Ortaçağ, intiharı kimi zaman mazur da görür, ama bu sadece,
onu şeytana ya da dengesiz bir akla mal edip daha fazla kınamak içindir. Sağlıklı intihar yoktur.
Sayfa 54Kitabı okudu
Ortaçağ intiharı, ayrıca bir gece olayı gibi görünür: İntiharların üçte ikisi gece yarısıyla şafak arasında olur. Eldeki rakamlar kesin sonuçlar çıkarmaya izin vermeyecek kadar az olsa da, zifiri karanlıkla umutsuzluğun bir araya gelmesi ve
kişinin uğraşacak bir şey bulamayıp tek başına derin düşüncelere dalması olası unsurlardır.
Son olarak, insanlar çoğu zaman kendi evlerinde intihar ederler.
Sayfa 49Kitabı okudu
Şair Lucretius, adı henüz konmamış bir varoluş kaygısının içten içe kemirdiği bıkkın aydınlar kuşağının kuşkusuz en iyi temsilcisidir. Bu yalnız ve sakin bir biçimde karamsar adamın, korkuların -ölüm korkusu, tanrı korkusu, ceza korkusu, hastalık, acı ve vicdan azabı korkusu- yiyip bitirdiği bir insanlığa karşı acıma duygusuyla dolu olduğu görülür:
“Herkes kendinden kaçmaya çalışıyor, kuşkusuz başaramıyor, kendine rağmen kendine bağlı kalıp kendinden nefret ediyor.” Böyle bir kaygı, ancak bizimle birlikte yok olabilir.
Lucretius, İÖ 55 yılında, yaklaşık kırk beş yaşında intihar eder.
Sayfa 64 - Taedium Vitae - Yaşamdan BıkkınlıkKitabı okudu
Dini ve sivil otoriteler intihara karşı aynı savaşı yürütür ve caydırıcı önlemleri birbirini tamamlar: malların müsaderesi ve sonsuza dek cehennem azabı.
İki alanda da, intiharın yasaklanması insan özgürlüğünün gerilemesine eşlik eder:
İnsan, bütün varlığını yöneten ve gücünü inananların sayısından alan Kilise yararına ve kıtlıklarla salgınların, yurtlukların değerlendirilmesini sürekli tehlikeye düşürdüğü az nüfuslu bir dünyada emekçileri korumaya ve çoğaltmaya ihtiyaç duyan ve bazıları kilise adamı olan derebeyleri yararına, kendi varlığını dilediği gibi kullanma özgürlüğünü kaybeder.
Sayfa 42 - İntihar Karşıtlığının Toplumsal Ve Siyasi Koşulları (V.- X. Yüzyıllar)Kitabı okudu
Roma yasaları, II. yüzyılda Stoacılığın gerilemesiyle birlikte katılaşır.
Aynı zamanda, az nüfuslu bir imparatorluğun üzerindeki barbar baskısından şimdiden kaygıya düşen ve suçluluğu ortaya konmadan kendini öldüren zanlıların vergi kaçırmasına son vermek isteyen, nüfuzu gitgide artan sivil otoriteler, serbest-ölüm hakkı üzerindeki devlet denetimini sıklaştırır. Ordu içindeki intiharlar daha ağır biçimde cezalandırılır.
Barbarlık döneminden sonra iyice yerleşmiş ve klasik Ortaçağ skolastikleri tarafından biçimlendirilmiş mutlak intihar yasağı, Hıristiyan öğretisinin temel yapılarıyla da bütünleşir sonunda. Bu kültürel olgu, Ortaçağ Hıristiyan düşünürlerinin Antikçağ paganizmi karşısındaki güvensizliğine çok şey borçludur.
Sayfa 69 - İntihar Düşmanlığına DoğruKitabı okudu