"Bekle beni Catherine."
Kitaplarda gerçekten gerilmek zordur. Ve bunu yaşamanızı sağlayan bir kitap varsa gerçekten kaliteli bir kitaptır. Bu kitapta son iki yüz sayfada, her köşeden bir şey çıkmasından korkarak okumaya devam ettim. Kelimenin tam manasıyla diken üstündeydim.
2003: Catherine 23 yaşındayken ilişkilere veda ettiğini söylemiş, ardından Lee ile tanışmış ve ilk kez uzun soluklu bir ilişkiye başlamıştır. Mükemmel görünen bu adamın karanlık bir tarafı vardır.
2007: Geçmişte Lee ile yaşadığı şeyler asla Cathy'nin peşini bırakmamakta ve iyileşmeye çalışmakta. Tabii Lee yıllar sonra onun peşine tekrar düşmezse.
Kitabın iki zamanlı ilerlemesi güzeldi. İki taraftan birlikte merakı yaşıyorduk. Lee karakterinin yaşattığı şeyler cidden iğrençti ve kim olsaydı yeme düşer gibiydi. Bu konuda Catherine karakterinin verdiği kararları onaylamak beni çok tatmin etti okurken. Diğer taraftan Catherine'in gelecekte iyileşip güçlenmesi, aslında o güne hazırlanması da hoştu. Stuart'a bayıldım,gerçketen soğukkanlı ve işini bilen biriydi, Catherine'e çok yardımcı oldu.
Gerçekten heyecanlandım ya, o tatmin olmama yeter!
Eğer karakterler daha derin işlenmiş olsaydı benden çok rahat 9 puanı alacak bir kitaptı. Kesinlikle inanılmaz akıcıydı, çok rahat ve kısa sürede okunabilirdi. Her gerilim sever okumalı.
Kitaplarla kalın!
Işığı ArarkenElizabeth Haynes · Feniks Kitap · 201399 okunma
Bunu yapmak istemiyordum, olanları kabullenmek istemiyordum, çünkü konuşunca gerçeğe dönüşüyordu. Susup kendime saklarsam, hayal etmiş gibi yapıp bu oyunu devam ettirebilirdim.
Hava kısa kolluyla gezilecek kadar sıcak. İnsanın tatlı Nisan güneşinde kedi gibi mayışası geliyor. Adana sokakları MİİİİİSSSSS gibi portakal çiçeği kokuyor. Neredeyse çiçek kokusundan sarhoş geziyorum. İşe gitmek böyle günlerde de pek zor. Pandemi olmasaydı Portakal Çiçeği Festivali ne ihtişamlı olurdu ama. Özledik. İnşallah gelecek yıla artık.