#borgesinbabilkitaplığı 27. kitap
Önsöz'de #jorgeluisborges der ki ;
Yaygın ve neredeyse sonsuz olan İngiliz edebiyatı içinde Arthur Machen ikincil bir şairdir. Bu tanımın onu küçültmeyi amaçlamadığını hemen belirtmek isterim. Onun şair olduğunu söyledim, çünkü büyük bir özenle yazdığı düzyazı biçimindeki yapıtları şiire özgü yoğunluğu ve yalnızlığı sergiler. Onun ikincil bir şair olduğunu söyledim, çünkü ikincil şiirin, bir alt tür değil de şiirin türlerinden biri olduğunu düşünüyorum.
Machen'in öykülerinde bu şeytansı zafer kötülüğe boyun eğen insanların doğru yoldan ayrılmasıyla sınırlı değildir, çürüme ve kokuşmaya kadar uzanır. Arthur Machen bazen bize inanılmaz öyküler sunar ama bunları içten bir coşkunun esinlediğini hissederiz.
Arthur Machen'in (1863-1947) yanal diyebileceğimiz bir yaşamı oldu, hiçbir zaman şöhrete ulaşamadı ve ulaşmak istediğini de sanmıyoruz.
Üç öyküden oluşan muhteşem bir kitaptı. Hepsi birbirinden güzel, karanlık, şeytanı, mistik, tüyler ürpertici öykülerdi.
Kitabı bitirince bunları yazan bir yazarın nasıl üne kavuşamadığına üzüldüm.
Okusanız hak verirsiniz.
Kesinlikle tavsiyemdir.
Huzurlu akşamlar dostlar kitapla ve sevgiyle kalın
