Bir insan davranışlarını düzenlemek için kendini mümkün olduğu kadar nesnel şekilde nefis muhasebesine çekse de, hiçbir zaman doğruyu seçtiği hususunda garantisi yoktur. Eğer bu nefis muhasebesi tek başına yeterli olsaydı humanizm mükemmel bir şekilde işle ve böylece "aşkın"a ihtiyaç kalmazdı...