İstanbul Bir Masaldı
Mario LeviSözler ve Alıntılar
Bir insan, yıllar boyunca, sabırla oluşturduğu küçük güvenlik alanından, çevresindekilere zaman zaman gülümseyerek bakmıştı... Bir yerlerde yaşanmış, yaşanmaya mecbur kalınmış yenilgilerin öcü alınmak isteniyordu belki de bu bakışlarla... Bir olasılıktı bu hiç kuşku yok ki. İstenmiş, beklenmiş bir olasılık...
Onca kötülüğün hakimiyet kurduğu bir dünyada, iyi olmayı seçmek bir isyandır. Birçok insanın sandığı gibi ahmaklık değil..
Bugünlerde hepimizde bir keyifsizlik var .
Sayfa 404Kitabı okudu
Şarkıların, gerçekten yaşanmış şarkıların içimizden hiçbir zaman gitmeyeceğini, gidemeyeceğini biliyordum çünkü. Kimi şarkıların farklı zamanlara, farklı zamanlar için er ya da geç taşınacağını, taşınmak isteneceğini biliyordum. Şarkılar bizdik, yitirdiğimiz, bir türlü bulamadığımız dilimizdi öylesi zamanlarda. Şarkılar bir türlü bulamadığımız dilimiz ya da başka hikâyelerde, başka kırgınlıklar adına anlatmaya çalıştığım yanılgılarımızdı.
Herkes, kendi oyununda, oyunlarında kalıyordu, herkes kendi ayrılığını, unutamadıklarıyla, tutsaklıklarıyla yaşatıyordu sonuçta. Farklı, çok farklı dünyalarda, kapanmış, ‘unutulabilmiş’ gibi görünen o kadar çok ‘eski’ yarayla saklanıyor, çoğaltılıyordu ki bazı görüntüler...
Artık kırılmış olduğu için olabilir mi?.
Bazı sözcükler bazı kırgınlıklarda gerçek yerlerini bulamamıştı sanki.
Kim, kimde, kim için kalmıştı öyleyse?..