Eveeeet uzunca bir aradan sonra sonunda katili bulabildiğim soluksuz macerayı bitirdim :)
Ahmet Ümit'ten okuduğum sanırım üçüncü kitap. Bir kitabı daha polisiye türde yazılmıştı; Patasana. Normalde ne kadar uzak hissetsem de polisiyeye kendimi Ahmet Ümit bu konuda tabularımı yıkmayı başarabildi. Okumaya devam edeceğim bir yazar olacak kendisi. Kitaba gelecek olursak...
Istanbul'da işlenen yedi ayrı cinayet, yedi ayrı tarihî mekan, yedi ayrı sikke ama hep aynı cinayet şekli... Cinayetlerin peşine düşen Komiser Nevzat ve ekibi Ali ile Zeynep... Klasik polisiye kitaplarından çok farklı, çok yönlü bir kitap. Cinayetlerin ardını araştırırken Konstantine'yi yani İstanbul'u da şöyle güzelce bir geziyoruz. Tarihî mekanları araştırır gibi bilgi ediniyoruz binevi İstanbul tarihini de okuyoruz. Tarihin ve polisiyenin harmanlaşıp önünüze gelmesi sizi okurken sıkmıyor. Burada yazar; okuru okuturken okurun zekasını da geliştirmek, İstanbul'u da öğretmek istemiş. Karakterlere bakacak olursak; Komiser Nevzat ve ekibini bir grupta, şüphelileri bir grupta ve Nevzat'ın özel hayatını (sevgilisi ve arkadaşlarını) bir grupta ele alabiliriz. Yazarın onları birleştirdiği noktada siz de hayretler içine düşüyorsunuz tabi...
İçerisinde; aşka, arkadaşlığa, saplantıya, kadere, hak ve adalete ve daha birçok temaya vurgu yapan bir kitaptı. Her ne kadar elimde oyalasam da (ama 650 sayfa ne yapayım:) ) sıkmayan bir kitap oldu. Çok sevmediğim bir tür olmasına ve elimde oyalanmasına rağmen beni keyiflendiren bir kitaptı. Keyiflendiren derken kitaplar keyif verir yoksa cinayetler değil tabi:)) E polisiye sevenler okumalı dememe gerek yok sanırım. İyi okumalar, kitapla kalın :)
