Ne garip bir tecellidir ki, İstanbul’un fethinin üzerinden yıllar geçtikçe kutlama şenliklerinin dozu artıyor. Fetih nesli, fetih ruhu azaldıkça, şenlik nesli, şenlik ruhu çoğalıyor. Bu seneki fetih kutlamaları da âla-yı vâlâ ile, şatafat, çatapat, tezahürat ile geçti. Korkuyorum yakında densizin biri “fetih festivali” icad edecek!..