İnsanın kendisini aldatmasının bir faydası yok. Her şey boş! Mutlu kişi henüz doğmamış olandır. Hayattansa ölüm daha iyidir ve insan kendisini bu hayattan kurtarmalıdır.
Yaşamın anlamsızlığını ortaya koyacak şekilde akıl yürütmek hiçde zor değil. Bu en sıradan insanın bile aşina olduğu bir şey. Genede bu sıradan insanlar bu zamana kadar yaşamlarını sürdürdüler ve hala da sürdürmekteler. Nasıl oluyorda bunların hepsi var oluşun akla yatkın birşey olup olmadığına hiç kafa yormadan yaşayabiliyorlar?
Çıkışı olmayan bir ormanda yaşayan bir insan gibi olsaydım, yaşayabilirdim. Ama ben ormanda yolunu kaybetmiş ve kaybolduğu için de telaşa düşmüş ve yeniden doğru yolu bulmak için elinden gelen bütün gayreti sarf eden biri gibiydim.