İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ruhunun derinliklerinde, ölmekte olduğunu biliyordu...
Sayfa 77Kitabı okudu
“Düzenli olarak dağdan aşağı iniyormuşum da, yukarı çıkıyorum sanıyormuşum sanki. Öyle de oldu işte. Yaşam ayaklarımın altından kayıp giderken, herkes beni yukarı çıkıyorum sanıyormuş... Eh, hazırsın artık, ölebilirsin.
Yaşam böylesine anlamsız, bu kadar iğrenç olabilir mi?
Sayfa 105 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
-Hepimiz öleceğiz. Niçin yapmamız gerekenleri yapmayalım ki...
Sayfa 91 - GerasimKitabı okudu
Akşam olmuş, sabah olmuş, cumartesi pazar olmuş, hepsi birdi, bir şey değişmiyordu.
“Yoksa yalnızca ölüm düşüncesi midir gerçek olan?”
Sayfa 85Kitabı okudu
Belki de ben yaşamam gerektiği gibi yaşamadım?
...
Acılar giderek daha dayanılmaz oldukça yaşamın kendi de giderek kötüleşiyor, kötüleşiyor.
...
Sayfa 109Kitabı okudu
Umurlarında değil, ama bir gün gelecek onlar da ölecekler!
“Yoksa yalnızca ölüm düşüncesi midir gerçek olan?”
Tanıdık geldi :)
...
Ağrısı azalmıyordu. Ama İvan İlyiç giderek iyileştiğini düşünmeye zorluyordu kendini.
...
Sayfa 71Kitabı okudu
Hepimiz hissetmiyor muyuz?
Benim de ölecek olmam doğru olamaz. Korkunç bir şey olurdu bu.
Böyle hissediyordu İvan İlyiç.
...
Önceleri ona ölüm düşüncesini unutturan eski düşüncelerine dönmeyi deniyordu. Ama tuhaftır! Önceleri ölüm bilincini unutturan, gizleyen, yok eden hiçbir şey aynı etkiyi yapmıyordu şimdi.
Gene dakikalar dakikaları, saatler saatleri kovalamaya başlamıştı. Hep aynı şey, sonu gelmeyen acılar, kaçınılmaz sonun dehşet dolu bekleyişi...
"Hepimiz öleceğiz. Niçin yapmamız gerekenleri yapmayalım ki..."
Sayfa 91 - İletişim, 4. Baskı, Çeviri: Ergin AltayKitabı okudu