İvan İlyiç'in Ölümü
Lev TolstoyEn Yeni İvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
En Yeni İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, en yeni İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayat , çoğalan bir yığın ıstırap, daima artan bir hızla sona,en korkunç ıstıraba doğru tepetaklak inmektir.
Sayfa 78Kitabı okudu
Konu yaşam ve.. ölüm. Evet, yaşam vardı, fakat şimdi gidiyor o ve ben ise onu durduramıyorum.
Geçmişe döndükçe anılarındaki canlılık artıyordu sanki. Yalnızca canlılık değil, geçirdiği iyi zamanlar da artıyordu, bu iki durum birbirine karışıyordu.
Sonra aniden, "Belki de yaşamam gerektiği gibi yaşamıyorumdur." diye düşündü.
"Ya bütün hayatım bir yanlıştan ibaretse?"
Sayfa 83Kitabı okudu
... İvan İlyiç 'in çektiği fiziksel acılar berbattı; ancak ona işkence eden asıl şey manevi acılarıydı.
Sayfa 83Kitabı okudu
En gerilerde, hayatın başında parlak bir nokta var; sonrası gittikçe daha da hızlanarak kararmaya başlıyor. Ölüme olan uzaklığın karesiyle ters orantılı bir hız... "
Sayfa 81Kitabı okudu
"Bu acıların sebebi ne?" diye sorduğunda ses, "Bir sebebi yok, öyle işte." diyordu.
Sayfa 79Kitabı okudu
"Yükseldiğimi sanırken bayır aşağı yuvarlanıyormuşum meğer. Evet, olan gerçekten de bu. Başkalarının gözünde yükselirken hayat ayaklarımın altından akıp gidiyormuş. Artık her şey sona erdi. Yalnızca ölüm kaldı. Fakat bütün bunların anlamı ne? Neden? Hayat bu kadar kötü ve anlamsız olamaz. Ve eğer hayat gerçekten bu kadar kötü ve anlamsızsa neden acı çekerek ölmeliyim? Bunların bir anlamı olmalı! "
Sayfa 78Kitabı okudu
.. iyi olan anılar azalıyordu. Sonra yine azalıyor, sürekli daha fazla azalıyordu.
Sayfa 77Kitabı okudu