Alınacak,düzeltilecek,yerleştirilecek bir şey kalmayınca bir şeylerin eksikliği duyulur, hayat biraz sıkıcılaşır gibi olduysa da yeni arkadaşlıklar, yeni alışkanlıklar imdada yetişti, hayatı bunlar doldurdu.
İvan İlyiç'in Ölümü
Ölümü in aslında ne kadar yakında olduğunu ve bizim bunun farkında bile olmadığımızı iliklerime kadar hissettiren bir kitap oldu. Her geçen gün hayattan bir bir kesilirken nefesimiz, en sevdiklerimizin öylece bakışını ve müdahalesiz kalacağını gösterdi. Bi miktar hüzünlendim. Ama bu hüzün unuttuğumuz fakat heran gelebilecek olan ölümü tokat gibi yüzüme çarptı...