İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Gönderileri
İvan İlyiç'in Ölümü kitaplarını, İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü yazarlarını, İvan İlyiç'in Ölümü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hayat o kadar anlamsız ve korkunç olamaz! Yoksa olabilir mi? Eğer hayat o kadar anlamsız ve kötüyse, neden ölmeliyiz? Neden acı içinde ölmek zorundayız? Bir şeyler yanlış."
Sayfa 83Kitabı okudu
Ya bütün hayatım, yaşadığımın bilincinde olduğum bu hayat, gerçekten olması gerektiği gibi değilse? İşi de, yaşama düzeni de, aile anlayışı da, görev ve toplum ilişkileri de temelden yanlıştı belki de.
Sayfa 74Kitabı okudu
Başkalarının gözünde iyi yaşıyor görünürken hayat ayaklarımın altından akıp gidiyormuş.
Çocukluğundan uzaklaşıp bugüne yaklaştıkça sevinç diye bir şey kalmıyor ya da sevinç olma niteliğini yitiriyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu
Çaresizliğine, korkunç yalnızlığına, insanların acımasızlığına, Tanrı’nın zulmüne Tanrı’nın yokluğuna ağladı.
“Bütün bunları neden yaptın? Beni buraya ne diye getirdin? Bana ne diye böyle korkunç işkence yapıyorsun, neden, neden?”
"Hepimiz ölüp gideceğiz. Ne diye yardım etmekten yüksünelim!"
Sayfa 57 - AlterKitabı okudu
"Ne mi istiyorum?
Acı çekmemek, yaşamak.
Sayfa 67 - Alter YayınlarıKitabı okudu
"Gerçek değildi bu, yaşamı ve ölümü gizleyen berbat, devasa bir kandırmacaydı."
"Ya bütün hayatım bir yanlıştan ibaretse?"
Sayfa 72Kitabı okudu
"(...) yanlızlığı onu çözümü olmayan şu soruyu düşünmeye itiyordu: 'Nedir bu? Ölüm olabilir mi?' İçindeki ses, 'Evet, bu ölüm.' diye cevap veriyordu."
Sayfa 68Kitabı okudu
Birden onu boğan, ona dünyayı zehreden her şeyin iki yandan, dört yandan her yandan hep birlikte harekete geçtiğini fark etti.
Sayfa 82 - İş bankasıKitabı okudu
"Umurlarında değil ama onlar da ölecek! Aptallar! Önce ben, sonra onlar; ama onlar da ölecek! Nasıl da mutlular... Hayvanlar!"
Sayfa 43Kitabı okudu
Böylesine ölümün eşiğindeyken kendisini anlayan ve ona üzülen tek bir kişi olmadan bir başına yaşamalıydı.
Sayfa 52Kitabı okudu
