İyi Ruhlara Adak
Rainer Maria RilkeSözler ve Alıntılar
Gitmiş olsan bile buradan çok uzaklara, düşer yıllar sonra aklına ille.
Söyledi; gitti sonra
esrik o dünyaya, umduğu:
ama bir sitemi, sık sık
işitiyordu sanki ruhu.
Yuvaya itti onu huzursuzluk, fena halde; yonttu sonra gözü nemli
zavallı, solgun sevgisini tabutta,
ve işte - işte bu oldu baş eseri.
bitiremesem bile ne eder, çabaladığım kişiyim
ÜNİVERSİTEYE GİRİNCE Nasıl da yıl yıl, bakınca geri, yuvarlanıp gitmiş meşakkat dolu;
oldum artık sonunda eni konu isteyip çabaladığım kişi: bir öğrenci.
Tasarım okumaktı önce <Hukuk>;
ama hafif hevesimi ürküttü zorlu, tozlu Roma Hukuku dökümü, ve böyle oldu tasarı bir çılgınlık.
İlahiyata karşı çıktı sevdiğim, atamadım kendimi tıbba, benim zayıf sinirlerime kala kala kaldı - felsefe yapmak deyeyim.
Serbest sanatların görkemli sicilini, sunuyor bana Alma mater, bitiremesem bile ne eder, çabaladığım kişiyim: bir öğrenci.
Kulak ver, gecenin adımı sönüyor
geniş sessizlikte;
yazı masamın lambası cırlıyor
yavaştan cırlak böceğince.
Altınsı yanıyor rafta
kitap sırtları:
periler ülkesine yolculukta
köprü ayakları.
Çalılar durdu duaya,
ateş böceği asılı, durgun,
bir sonsuz ışıkça oraya;
ve küçük beyaz bir gülün
kızıl bir hale konmuş başına.
Düşler bana orkideler gibi gelir. Onlar gibi rengârenk ve zengin...
Çalılar durdu duaya, ateş böceği asılı, durgun, bir sonsuz ışıkça oraya; ve küçük beyaz bir gülün kızıl bir hale konmuş başına.