Göğsüm sanki hayatım boyunca bastırılmış olan bütün duygularım uyanmış ve ne yapacaklarını bilemedikleri için ayaklanıp bir kaos yaratmışlar gibi sıkışıyordu.
Birbirimiz için yaratılmış gibiydik , başta birbirine uymuyormuş gibi görünen ama sonunda hiç beklenmedik bir şekilde yan yana düşen iki yapboz parçası gibi …
İşte şimdi de sertleşmeye başlamıştı.Hatalarının kendisini tüketmesine izin vermeyecek kadar kararlıydı,kendisine kalan son şeyleri,aynı hataları tekrar etmek adına elden çıkarıyordu.
İnsanlığını...
Vicdanını...