Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Katiller Çetesi #2

Izabel

J. A. Redmerski

Izabel Gönderileri

Izabel kitaplarını, Izabel sözleri ve alıntılarını, Izabel yazarlarını, Izabel yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir süre sessizce öylece durduk. Güneş batmış, yıldızlar üzerimizi tamamıyla kaplayan karanlığı delercesine parıldamaya başlamıştı.
Onu kaybetmiştim. Gözleri bana dönüktü ama aslında beni hiç görmüyor, uzaklara bakıyordu.
Reklam
368 syf.
6/10 puan verdi
·
3 günde okudu
Sarai'nin, isteği dışında tutulduğu yerden kaçalı sekiz ay olmuştur. Victor, onun normal insanlar gibi yaşanmasını istemiş ve Sarai'nin annesi gibi gördüğü Dina'nın yanına bırakmıştır. Lakin Sarai, çok sevdiği bu kadına geçmişi ve kaybolduğu zamanlar hakkında yalanlar söylemek zorunda kalmıştır. Ve yalandan yaşadığı hayat onu bir
Izabel
IzabelJ. A. Redmerski · Ephesus Yayınları · 20162,351 okunma
"....birinin seni kandırdığını çok geç olmadan öğrenemezsin."
"Güven denen şey o kadar nadirdir ki aramak için vakit bile kaybetmezsin."
Doğru olan bu :)
"Her zaman kendi yolumu çizmiş, sadece kendime hesap vermiştim."
Sayfa 196Kitabı okudu
Reklam
"İnsanlar genelde güvenilmezdirler."
368 syf.
8/10 puan verdi
·
1 saatte okudu
İlk kitabı okumayanlar için spoiler olmaması adına bu kitabın konusundan çok bahsetmeyeceğim. Fakat şunu diyebilirim ki Sarai içinde yanan intikam ateşiyle başına yine bin türlü bela açmaya devam ediyor. Birinci kitap kadar güzel ilerlediğini düşünmüyorum. Sanırım bunun en büyük nedeni korkak bir karakterin bir anda cesur olup, killer olmak istemesi. Sarai, arabanın arkasında Victor'u vurmaya korkan bir karakterdi ne oldu da bir anda değişti. Akıl alacak şey değil. Kitapta tek sevdiğim olay test oldu. Beni baya şaşırttı. Şahsen ben Sarai'nin o zaman her şeyi itiraf etmesini bekliyordum. Ki ben ederdim. Kim dayanabilir ki?
Izabel
IzabelJ. A. Redmerski · Ephesus Yayınları · 20162,351 okunma
Öfkeli olmak istiyordum. Affedici olmak istemiyordum.
Yere kapaklanıp ağlamam gerekiyormuş gibi hissediyordum, duvarları yumruklamam, acınası varlığımı mesken edinmem gerekiyormuş gibi, sanki normal olan buymuş gibi...
Reklam
İçimdeki ses, hani şu ancak ondan başka duyacak başka bir şeyiniz kalmadığı zaman duyduğunuz o ses, bütün gece bana zulmetmişti
... ben yine karanlıkta, karanlık duvarlarla, karanlık bir tavanla kaplı bu odada kalbimi binlerce parçaya ayıran karanlık düşüncelerle kaldım.
Görünen o ki, sana âşık olmasına ve diğer ıvır zıvırlara bakacak olursak kardeşim de bir insan.
Evet, ondan korkuyordum ama hayatım için ağlayacak ya da yalvaracak kadar değil.
533 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.