İzdiham - Sayı 53 (Haziran-Temmuz 2022)
İzdiham DergisiEn Yeni İzdiham - Sayı 53 (Haziran-Temmuz 2022) Sözleri ve Alıntıları
En Yeni İzdiham - Sayı 53 (Haziran-Temmuz 2022) sözleri ve alıntılarını, en yeni İzdiham - Sayı 53 (Haziran-Temmuz 2022) kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sessizlik diye başlanan her cümlede yüreğimize hissettiğimiz çığlıkların çetelesini tutmaktan bitap düşmüş bir yanlarımız.
Sayfa 8
Televizyonu açıyorum. Bir film seçiyorum. Hayatımın erişebildiğim bütün lambalarını söndürüp filmin içine akıyorum. Orada artık ben değilim, varlığımı filmde akan hikâyeye armağan ediyorum. Biliyorum o benim hikâyem değil ama olsun, ben bir kaç saat için o hikâyeyi kendi hikâyemin yerine koyuyorum. Evimin salonunda değilim o vakitlerde, filmin içindeyim. Orada akan her şeyle birlikte akıyorum. Sanki filmin içinde yaşayanlarla birlikte yaşıyorum. Kendimde olan her şeyi unutuyorum. O film, benim hayatım için bir kara delik, içine düşüyorum. Hayatımın o film kadar süren bir parçasını adeta yaşamıyor, filme bağışlıyorum. Başkalarının yaşadıklarına kapılıyor, onlarla seviyor, onlarla ayrılıyor, onlarla kavuşuyorum. Onların aradıkları katili arıyor, onların düğümlerini çözüyorum. Devralınmış da olsa, heyecanları benim de heyecanlarım oluyor, korkuları benim de korkularım, aşkları benim de aşklarım, zaferleri benim de zaferlerim. Filmlerde yaşıyorum diyeceğim ama galiba ben filmlerde ölüyorum. O kadar bir süreyi seyirci olarak geçiriyor, sanki hiç yaşamıyorum. Film bitince uyanıyor, kendi hayatıma yeniden doğuyorum. Hayatım film başlayınca ışıkları sönen, bitince tekrar yanan soğuk bir sinema salonu gibi adeta.
Sayfa 7
Her yere baktım. Nereye koyduysam artık, kendimi bir türlü bulamıyorum.
Sayfa 6
Hayatımda o kadar çok şey var ki, nerede başlıyor, nerede bitiyor, bilemiyorum. Kafam hep karışık bu konuda. Hiç bitmeyen, belki nasıl biteceğini bilmeyen şeyler var mesela, ne zaman başladıklarını bile hatırlamıyorum. Belki hiç başlamadılar! Başlamadılar ama bitmiyorlar da. Ama pat diye bitenler de var; şaşırtıyor bunlar beni. Sonrasına ne koyacağımı, oradan itibaren, biterek hayatımda açtıkları o boşlukta neyi yaşayacağımı bilemiyorum. Devam ediyormuş gibi görünen şeylerin bir kısmı, sanki ne bir yerden başlamış, ne bir yerde bitecek gibi. Tabiatları böyle sanki onların. Mümkün mü bu? Oluyor mu başkalarına da böyle şeyler?
Sayfa 6
Yalnızca mekansal değişiklikler değil insanın alışkanlıklarını, yaşını, hatıralarını geride bırakması, sürekli değişmesi, dönüşmesi, büyümesi bir nevi göç değil midir?
Sayfa 5
İnsan sadece savaşların dağıttığı sofralardan sonra değil, yerini yurdunu bulamadığında, yetim kaldığında, sevgiyi elle tutup gözle göremediğinde de sığınmacıdır.