James Joyce
Andrew GibsonEn Yeni James Joyce Sözleri ve Alıntıları
En Yeni James Joyce sözleri ve alıntılarını, en yeni James Joyce kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir süredir evindeki belli belirsiz bu değişimi hissetmişti; değişemez olduğunu düşündüğü şeylerdeki bu değişim, çocuksu dünya algısına az da olsa hasar veriyordu. Ruhunun karanlık tarafında zaman zaman hareketlendiğini hissettiği ihtiras, bir menfez arayışında değildi.
Varlığını ruhen algıladığı o hayali imge ile asıl dünyada buluşmak istiyordu. Onu nerede veya nasıl arayacağını bilmiyordu ama içinden bir ses herhangi bir harekete geçmeden de onunla karşılaşacağını söylüyordu. Sanki birbirlerini tanıyorlarmış ve haberleşmiş gibi usulca buluşacaklardı, belki kapının önünde ya da daha gizli bir yerde. Karanlık ve sessizlikle çevrelenmiş bir halde yalnız olacaklardı ve o anda, o yüce şefkat anında başkalaşacaktı. O imge, gözlerinin önünde silikleşerek elle tutulamayan bir şeye dönüşecekti ve sonra şekil değiştirecekti. Zayıflık, ürkeklik ve acemilik o büyülü anda ondan uçup gidecekti.
Oyun oynayan çocukların gürültüsü onu rahatsız ediyordu ve onların aptalca sesleri, bariz bir şekilde diğerlerinden farklı olduğunu hissettiriyordu. Oynamak istemiyordu.
Onu düşlerken tuhaf bir tedirginlik hissetti. Bazen alev alev yanıyor ve bu, onu akşamları tek başına ıssız sokaklarda avare avare dolaşmayı sürüklüyordu. Bahçelerin dinginliği ve pencerelerin müşfik aydınlıkları huzursuz kalbini rakikleştirdi
Stephen, babasının yanında bir tabureye oturmuş onun uzun ve abuk sabuk kendi kendine konuşmasını dinliyordu.
Başlangıçta ürkekçe civardaki meydanda dolaşıyor ya da en fazla yan sokaklardan birisinin yarı yoluna kadar gidiyordu ama aklına şehrin kabataslak bir haritasını oturtunca cesurca ana yolları takip edip gümrük dairesine kadar gitti.
Ondan kaçan birini arıyormuş gibi her gün bir aşağı bir yukarı dolaşmaya devam etti.
Genç olduğu ve ahmakça dürtülerin tuzağına düştüğü için kendine, bir de etrafındaki dünyayı sefil ve ikiyüzlü hale bürüyen kadere öfkeliydi. Yine de öfkesinin bu duruma bir faydası yoktu. Kendini bunun dışında tutarak, ondan gizli ve rezilce bir tat alarak gördüklerini sabırla hafızasına kaydetti.
Noel için ışıklandırılıp süslenmiş cıvıl cıvıl dükkânların önünden geçmelerine rağmen, hayata küskün suspus hâli onu terk etmedi. Bu küskünlüğün sebepleri çoktu, hem yanı başındaydı hem uzakta..
Bakışları uzun süre, büyülenmişcesine, cilveli ve iğneleyici o gözlere takılıp kaldı ve hayranlıkla mırıldandı:
"Muhteşem bir yaratık değil mi?"