Kağıt Kesiği sözleri ve alıntılarını, Kağıt Kesiği kitap alıntılarını, Kağıt Kesiği en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnandığım değerler, kardan buza kestiğinde verdim kararımı. Yurttan çabucak ayrılacak artık yalnız yaşayacaktım. Bundan sonra kimseye güvenmemeye, özellikle de kadınları etrafımdan uzak tutmaya kararlıydım. Onların, saçlarını ördükleri kıskançlıkları, bileklerine sürdükleri hırsları, gözlerine çektikleri taktikleri varken, birbirleriyle asla dost olamayacaklarına inanıyordum artık. Kadınlar olsa olsa birbirleriyle arkadaş olurdu. Arkadaşlık ki çerçevelere girebilir di. "İş arkadaşlığı", "okul arkadaşlığı", "yol arkadaşlığı". İçinde sevgi olmasa da olurdu. İş bitince herkes işine gücüne dağılırdı, o kadar...
Öpmek, sarılmak, okşamak... Dünyanın en iğrenç, en anlamsız eylemleri bunlar. Herkesin sıcaklığı, teri, kokusu kendinde kalsın. Mesafeleri yok etmeden sevemiyor mu insan? Birbirimizin alanına girmek, dokunmak şart mı?
Ben de belki de hiç burada olmamalıydım. En başında, kahvemi alıp geri dönmeliydim. Bir kadının keder, diğerinin pişmanlıkla sarsılmasına şahit olacak kadar güçlü değildim bu akşam.
Babamdan kalan bir sözü, bir tavrı, bir şakayı yaptığımızda hep aynı şey oluyor. Önce coşkun bir gülme seli, ardından her yeri ağır bir sis gibi kaplayan hüzün. Birlikte özlemek ne garip. Tıpkı aynı anneyi, aynı babayı, aynı çocukluğu
paylaşmak gibi.
“Bir ağızdan söylenen şarkıların efkarı, tokuşan kadehlerin lezzeti, bol telveli kahvelerin kokusu geldi yaşlı adamın penceresine. Onları aldı bağrına bastı, yıllardır görmediği sevdiğine kavuşur gibi, hasret kaldığı evladını kucaklar gibi kucakladı.”
"İnsan beraber hayal kurabildiği,özünü,çekirdeğini adı gibi bildiği biriyle yaşamalı." demişti bir defasında." Çocukken en kıymetli oyuncağını gözü kapalı emanet ettiği biriyle geçirmeli hayatını!"