Kağıt Kesikleri
İclal AydınKağıt Kesikleri Gönderileri
Kağıt Kesikleri kitaplarını, Kağıt Kesikleri sözleri ve alıntılarını, Kağıt Kesikleri yazarlarını, Kağıt Kesikleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kimsenin bana bir şey yapmasına gerek olmadığını biliyordum artık. Vakti gelince kendim çıkarıp kendim vuruyordum sırtıma kırbacı..."
"Sen zaten ne zaman derin bir nefes alıp bir şarkıya başlasan insanı hüzünlü bir telaş alır...
Yeni bir şey yaratabilme telaşıdır bu.
Sanki eksik kalmış şeyleri anımsatır senin sesin.
O eksiği yazarsam tamamlarım zannederim..."
"Kendini bir süper kahraman sanmanın, sandırmanın bir alemi yok.
Duvarı nem, insanı gam yıkar sonunda..."
"Özgürlüğün tutsaklığa, iyiliğin kötülüğe, doğrunun yalana, doğumun ölüme, şefkatin merhametsizliğe, sevginin nefrete, yaşatma çabasının yok etme arzusuna dönüştüğü cinnet topraklarında okunurdu bu şarkı..."
İnsan, kollarının direnme gücü tükendiğinde vazgeçiyor bir şeylerden...
"Dünyaya doğmuş olmanın acısıyla nasıl baş ettin?"
Ölüm tek hükümran belki.
Doğuşa bile hükmediyor.
İnsanın yakasına doğar doğmaz yapışıyor ve bir daha da hiç bırakmıyor peşini.
Eli her yere uzanıyor...
Kendisi dışındaki bütün gerçekleri gelip geçici kılıyor.
Bütün zamanları aynı potada eritip silerek tek gerçek haline geliyor.
"Acının, beden ve kalp üzerinde bıraktığı hasarın sosyal statüyle hiç ilgisi yoktur.
Acının geliş biçiminde eşit olmayabilirler ama yaşanış biçiminde eşittirler.
Acıda eşitlenir insanlar..."
"Ben acıyla yaş alıyorum...
Onunla biçimleniyorum.
Ve onunla sınanıyorum.
Ve sanıyorum bir türlü uslanmıyorum..."
Anlatılmayan acının ciddi bir iç çürümesine yol açtığını, düşünüyorum.
Acı, ancak anlatıldıkça eskir ve eksilir.
İclal Aydın
Acının cahili kalmak ne güzel olurdu...
Sayfa 213
Her acımızda, sonsuz bir aşkla ve inançla, kitaplığın önünde buluyorduk kendimizi
Sayfa 208
Senin iyiliğin dışında, her şeye inancımı yitirdim...
Sayfa 202
Ne kadar derin ve anlamlı bir cümlesin...
Sen bana olabilecek en mükemmel mutluluğu verdin...
Sayfa 202
Acıyı geciktirmek ne kadar mümkündür...
Sayfa 194
O kadar çok, o kadar çok şeyi unuttum ki, ölsem bile unutmam diyeceğim ne kaldı elimde emin değilim. Ve şimdi, acı veren bu aslında...
Sayfa 181