Bir kimse en yakınına gider, çünkü o kendini aramaktadır. Bir diğeri, kendini yitirmek istediğinden ona gider. Kendinize olan fena sevginiz ile bizzat yalnızlığınızı bir hapishane haline getirebilirsiniz.
Kendisinden memnun olmayan bir kimse, bunun öcünü almaya her zaman hazırdır. Biz başkaları kurbanları oluruz, onun çirkin görümüne katlanmak suretiyle de olsa bu böyledir. Çünkü çirkin olanın görünüşü kişiyi fena ve melankolik yapar.
Gerçeği olan sevgimizi biz en belirgin olarak başkalarının öyle telakki ettikleri gerçekleri ele alışımız da gösteririz; o zaman gerçekten gerçeği mi sevdiğimiz ya da kendi kendimizi mi sevdiğimizi belli olur.
Bugün her bir kimse kendine arzusunu ve en sevdiği düşüncesini dile getirmesine izin verir . Şimdi , ben de bugün kendime, bizzat ne dilediğimi ve hangi düşüncenin ilkin yüreğimi sardığını söylemeliyim : Hangi düşünce bundan sonraki hayatım için temel, kefalet ve tatlılık olmalıdır ? Ben daima nesnelerdeki zorunlu olanın onların güzel yanı olduğunu görmeyi daha çok öğrenmeliyim. Böylece nesneleri güzel yapanlardan biri olurum . Amor fati ( yazgı sevgisi ) ; bu andan itibaren bu benim sevgim olsun ! ... Ve özet olarak şunu belirtmeliyim ki , herhangi bir zamanda sadece hayata evet diyen olacağım.