Son yeniçeri romanının devamı olan bu romanı bir solukta okuyacağınıza eminim. Zaten Tanzimat dönemi Osmanlı tarihi romanları olağanüstü olayların çokluğu sebebiyle gayet çekici kitaplar oluyor. Ahmet altan'ın kitaplarında da bu özellik var ve yine üç İstanbul'da bu alanda yazılmış güzel kitaplar. Kalem efendisi'ne gelince 2. Kuşak çocukların hayatı üstünden devam eden bir roman. Son yeniçeri romanında ki Bektaşilik üzerinde çok durmamış daha ziyade insanlar ve onların hayatlarını konu eden bir roman. Askerlik ve bürokrasi arasında geçen farklı hayatları çok iyi bir şekilde anlatan bir kitap. Büyük toprak kayıplar ve bozgunlarla yıkılmaya başlayan bir imparatorluğun yorgun ve umutsuz çocukların hayatlarını dönemin olay silsilesi içerisinde ustaca işlemiş yazar.okumanızı tavsiye ediyorum.
Kitaptan bağımsız olarak benim için önemli bir diğer husus imparatorluk İstanbulu. Bu tip kitaplarda sıkça anlatılan geçmiş İstanbulu okudukça şuan İstanbulda yaşayıp bu tarihten bihaber olan milyonlarca insana şaşıyorum. Yaşadıkları şehir dünyanın belki de en önemli ve en güzel şehri ancak öylesine yaşayıp hiç olmamış gibi göçüp gidiyorlar bu şehirden. Sanırım İstanbul da yaşayan birisi olsam bu tarih kokan imparatorluk başkenti keşfetmeye doyamazdım.yürüdüğüm yollarda, dokunduğum duvarlarda, dinlendiğim parklarda bir zamanlar tarihe yön veren büyük olayların yaşandığı bilinci ile her anımın tadını sonuna kadar çıkartırdım.