Kalpazanlık Bile Yapılamıyor
Aziz NesinKalpazanlık Bile Yapılamıyor Gönderileri
Kalpazanlık Bile Yapılamıyor kitaplarını, Kalpazanlık Bile Yapılamıyor sözleri ve alıntılarını, Kalpazanlık Bile Yapılamıyor yazarlarını, Kalpazanlık Bile Yapılamıyor yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bir ülkede herkes her şeyi bildiğini saniyorsa, hiç kimse hiçbir şeyi bilmiyor demektir.”
“Kedi domuzluk, deve filik, balık kargalık yapamaz. Oysa insan denilen hayvan, başka tür hayvanların yaptıklarının hepsini yapabilir. Örneğin işine gelince tavşan gibi ödlek, tilki kadar kurnaz, maymun gibi taklitçi, papağan gibi ezberci, eşek gibi inatçı, köpek gibi efendisine bağlı, koyun gibi yumuşak başlı, akrep gibi zehirli, ayı gibi kaba, domuz gibi pis, karınca gibi çalışkan, ağustos böceği gibi geveze olabilir. Kısacası, insan bütün hayvanların işlerini yapar, onların huyuna girer. Üstelik bunu öteki hayvanlardan çok daha iyi yapar. Örneğin çıkarı köpek olmayı gerektiriyorsa, bütün köpeklerden daha iyi köpek olur ve köpeklik yapar. Bir insan eşekse, yeryüzünde hiçbir eşek onun kadar eşek olamaz.”
“Son yıllarda yeni bir tanım daha eklenmiştir insana. İnsan, işkence yapan hayvandır. Çünkü insandan başka hiçbir hayvan, işkence yapmasını bilmemektedir.“
“Her tür hayvanın huyu, işlevi, davranışı, sesi, üremesi ayrıdır. Ancak, bir hayvan türü vardır ki bütün öbür hayvan türleri gibi davranabilir, bütün başka türde hayvanların işlevlerini yapabilir, yani ne Kerte hayvan türü varsa onların hepsinin yerini alabilir. İşte bu yüzdendir ki bu hayvan türünü çok başka başka tanımlamışlardır. Örneğin o hayvan, birinci olan, yani hayvan hangi hayvan olduğunu bilen hayvandır. Bu hayvan, alet yapan hayvandır. O hayvan, gülen hayvandır. O hayvan bir gün düşünen hayvandır. O hayvan, en yetkin hayvandır.
İşte bu tanımlarla anlatılan o hayvan, öbür hayvan türlerinden en büyük ayrımı, aynı zamanda bütün öteki hayvanlardan ayrım sızlığıdır. Daha açık söylemek gerekirse şöyle diyebiliriz: her hayvan türünün kendine göre ayrı ayrı özellikleri, davranışları, işleri varken, söz konusu hayvan türünün özelliği, başka bütün hayvan türlerinin işlevlerini yapabilmesi, onlar gibi davranabilmesidir. Kolayca kestirebileceğiniz üzere, o hayvanın adı İNSAN’dır.”
“Kitaplar her şeyi yazmaz, ama düşünmesini öğretir.”
Kalpazanlık Bile Yapılmıyor
“Kalpazanlık bir özel girişim işidir. Biz özel girişimciyiz. Her özel girişimin olduğu gibi, bizim de karşımızda devlet var. Biz devlet ile rekabet halindeyiz. Yani şöyle anlatayım; devletin para fabrikası var, devlet para basar. Ben de bir özel girişimci olarak kendi tezgahında para basarm. Ben o küçük el tezgahında para kazanırım, gel gelelim
İstanbul’un güzelliği ah almış gibi. Her zaman meşakkatli...
“İstanbul’un insanları toptan delirmiş. Bir kalabalık, bir kargaşa, bir kıyamet... Bizim oranın kasaba pazarı desem değil, kasaba panayırı desem o da değil... Bir deliler pazarı, bir deliler panayırı ki görüp bilmeyene anlatılır gibi değil. Arkasındakinden kaçan önündekini kovalıyor. Bir yere yetişmek için seğirtiyorlar ama nereye belli değil. Biri ötekine çarpıyor, öteki berikine tosluyor. Deşen kalkan, kayan yuvarlanan, tökezleyen sendeleyen birbirine karışmış. Bir itişkakıştır gidiyor.”
Söz kokmaya başladı, davranışlar kokmaya başladı... çöp başkalaştı.
“Efendim, malumunuz yeni bir söz çıktı son zamanlarda;’çevre kirlenmesi’ diyorlar... Çöplerin ortalara atılması, fabrika atıklarının akarsulara akıtılması, deterjan denilen nesnenin gıdalara akıtılması, fabrika bacalarının dumanları, arabaların egzozdan saldığı kokulu gaz... Efendim, hepsini anladım, anladım da, sadece çevre kirliliği mi bizim şikayetimiz? Ya ruh kirliliği efendi, ya ruh kirliliği? Çevre kirliliği ya da ruh kirliliği yok mu beyefendiciğim? İstanbul’un o güzelim evlerinin yıkılıp yıkılıp da yerlerinde sözüm ona ev diye yapılan o beton yığınları... Söz kokar mı efendiciğim, söz? Vallahi o kasabada konuşmalar öyle pis kokar ki... İstanbul’da İstanbulluda kalmadı; biz mağlup olduk efendim, çirkinliğe, kabalığa, bayalığa mağlup olduk. Mağlup olan insan ne yapar? Çekilir, kaçar. Biz İstanbullular da kabalığın, adiliğin, hoyratlığın önünden kaçtık.”
“Bir paranın değeri, sahtesinin basılması ile ölçülür. Bir paranın sahtesi bile basamıyorsa…“
Bir ihanetin nedeni
Karım olmayınca yalnız başıma bir yere gitmem; ne bileyim, örneğin pazar günleri karımı bırakıp maça filan gittiğim hiç olmamıştır. Gece yaşamım da yoktur. Evimden işime, işimden evime. Akşamları orda burda oyalanmam, sürtmem, erkenden gelirim. Sinemam yok, tiyatrom yok. Geceleri evimde bile geç saatlere kadar oturmam, erkenden yatarım. Siz ne dersiniz, karım bana neden ihanet etmiş olabilir?
Sayfa 113
İşte böyle Müdür Bey, bir memlekette
kalpazanlıktan bile zarar ediliyorsa, kalpazanlık bile yapılamıyorsa, o memlekette hiçbişey yapılamaz demektir.
“Bir memleket düşünün ki, orda kalpazanlık bile yapılamıyor; artık orda her şey bitmiştir.”
Sayfa 11Kitabı okudu