Çocuklar çıt çıkarmadan, kulak kesilmişler, kulaklarını kamış çite dayamışlar, bu, hiç anlamadıkları dilden, belki de dünyanın en güzel sesinin söylediği türküyü, kendilerinden geçerek dinliyorlardı. Ses büyüyor, billurlaşıyor, üzülüyor, seviniyor, ağlıyor, gülüyordu. Sesin büyüsü çocukları sarıp sarmalamış kendi dünyasına almış götürmüştü.