Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Kapan Sözleri ve Alıntıları

Kapan sözleri ve alıntılarını, Kapan kitap alıntılarını, Kapan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan nasıl onurunu yitiriyor. Bağımlılığın ölümü bile göze aldırması bir yana, nasıl küçülüyor, kişiliğini yitiriyor.
Reklam
Yaş­lı­la­rın anı­la­rı­nı yaz­ma­la­rı­nı sa­lık ve­ri­yor­du sev­gi­li Mina Ur­gan. On­ca zen­gin­se ya­şa­dık­la­rı ki­şi­nin, öne­ri­ye ka­tı­la­bi­lir in­san. Yok­sa dü­şün­dük­çe sı­ra­dan­la­şı­yor­sa, ken­di ön­gö­rü­süz­lüğü, baş­ka öğe­ler yü­zün­den ya da rast­lan­tı­la­rın ba­ta­ğın­da bo­ğulmuş­luk­lar­dan olu­şu­yor­sa bir ya­şam, an­la­tıl­ma­sın­dan bir ya­rar umu­la­bi­lir mi? Bel­ki, ya­za­rın he­sap­laş­ma adı al­tın­da ak­lan­ma, baş­ka­la­rı­nı suç­la­ma ge­rek­sin­me­si do­yu­rul­muş olur; da­ha­sı, yaşa­dı­ğı sı­nır­lı sü­re­de olu­şan top­lum­sal, si­ya­sal olay­la­rın –hiç­bir za­man ger­çe­ğe uy­ma­ya­cak– yü­zey­sel ir­de­le­me­le­riy­le oya­lan­ması­na ola­nak ve­rir.
Sayfa 41 - SorularKitabı okudu
Uzun sayılabilecek yaşantımdan anlatacak ne kaldı daha? Kısa, sonuçsuz sevdalar, dayanılmaz ekonomik sıkıntılar, boğuşmalar. Tüm olumsuzluklarımı sabırla karşılamaya çalışan karım da bir gün bunalıp kaçacak benden. Haklı. O da gençliğine karşın mutsuzluğa sürükleniyor. “Benim yaşamımı yaz,” diyor. Nasıl yaratırım onu yeni baştan. O yaşadı, yaşıyor. Ayakkabı almalıymışız bana. Önümüz kış. Umurumda değil. Düştüm banyoda. Beyin kanamasından kuşkulanıldı. Dört yönlü filmler çekildi, tomografi de. Kırık yok. Korkulan gelişme de olmadı. Keşke diyorum, bu düşüş kesin sonuca götürseydi. Bu ölçüde karamsarlık!
Inanma kapanına kıstırabilsem bilincimi. Yaşarken tek sığınak mı bellek? Durmadan üst üste yığılanlar tükenmezi. Silinebilenler ne kadar azınlıkta. Eklenebilenler ne kadar uydurma, gerçek dışı. Tümünün yok olduğunu algılayamamak korkusu delirtebilir insanı. Robert Schumann bu yüzden mi yitirmek istedi aklını? Bir genç kadın, "Duygu eksik yazdıklarınızda," dedi, acıyarak kuşkusuz. Oysa duygu, acınası zavallı. Yenilmeye lâyık! Deşmeye gör, altı korkunç yüzsüz.
Reklam
Gülmezsen, ağlarsın..
Gü­lü­nür. Da­ha­sı de­lim­ti­rek kah­ka­ha­lar atı­lır. Bel­ki böy­le­si yön­tem ya­şa­ma­ya bağ­lı tu­tar in­sa­nı..
"Batsaydık birlikte. Ayrı ayrı düşüldü gayya kuyusuna, diyemiyorum."
Sayfa 25
bir bardak sıcak çay’dan…
Hep yanlışlara koşacağım.
Sayfa 48 - YKY, 7.Baskı, 2020
Reklam
Yaşamımın son basamaklarını çıkıyorum. Huzur yok. Hani bir iki senecik kendimle barışık yaşayabilseydim, ne gezer
Kimsesizler mezarlığına gömdüm imgelerimi. İpileyen sarımsı ışık pırpırlandı, sönmek üzere, sönünce kurtulacağım kendimden -acınası avuntu!-, ödeşeceğiz, kristal yüreklerine sırt çevirdiklerimle.
"..Beynimin kıvrımlarında kıvıldanan korku sürekli büyüyor. Geçmişle ­yaşıyormuşum. Gelecek nasıl yaşanır? Bilinmezliği kestirebilmek için umut saçmalığına sığınabilirsin. Gülünür. Dahası delimtirek kahkahalar atılır. Belki böylesi yöntem yaşamaya bağlı tutar insanı."
Sayfa 28 - Yapı Kredi Yayınları, 'Sayıklama' ÖyküsüKitabı okudu
Geri199
1.500 öğeden 1.486 ile 1.500 arasındakiler gösteriliyor.