Kapitalizm Öncesi Ekonomi Biçimleri
Karl MarxKapitalizm Öncesi Ekonomi Biçimleri Gönderileri
Kapitalizm Öncesi Ekonomi Biçimleri kitaplarını, Kapitalizm Öncesi Ekonomi Biçimleri sözleri ve alıntılarını, Kapitalizm Öncesi Ekonomi Biçimleri yazarlarını, Kapitalizm Öncesi Ekonomi Biçimleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ekonomi politik, en geniş anlamda, insan toplumunda maddi yaşama araçlarının üretim ve değişimini yöneten yasaların bilimidir. Üretim ile değişim iki farklı işlevdirler. Üretim değişmişiz olabilir; ama değişim tanım gereği ürünlerin değişiminden başka bir şey olmamasından ötürü üretimsiz olamaz.
Tüccar sermayesi, gelişmemiş topluluklar arasında ürünlerin değişimini teşvik ettiği sürece, ticari kar yalnız bir dolandırıcılık ve aldatma olarak görülmekle kalmaz, aynı zamanda büyük ölçüde bundan doğar.
Kapitalist üretim önce meta üretimini genelleştirir, sonra da yavaş yavaş bütün meta üretimini, kapitalist meta üretimine dönüştürür.
Meta üretimi kendisini yeterince yaygınlaştırınca, para, metaların dolaşım aracı olarak hizmet etmeye başlar. Bütün mukavelelerin evrensel konusu olan meta halini alır. Rantlar, vergiler ve benzeri ödemeler, ayni ödemeler halinden çıkıp nakti ödemelere dönüşürler.
İktisatçıların tek bir işlem biçimi vardır. Onlar için ancak iki tür kurum vardır; yapay ve doğal. Feodalizmin kurumları yapay kurumlar, burjuvazininkiler ise doğal kurumlardır. Bu durumlarıyla, kendileri gibi iki tür din kuran tanrıbilimcilere benziyorlar. Kendilerinin olmayan her din insan icadı, kendilerininki ise Tanrıdan çıkma…
Din dünyası, gerçek dünyanın yansımasından başka bir şey değildir.
Tarihsel gelişme denen şey, son tahlilde, en son biçimin geçmiş biçimleri, kendi öz gelişme derecesine vardıran aşamalar olarak değerlendirilmesine dayanır.
Burjuva toplumu, üretimin en gelişmiş ve en çeşitli tarihsel örgütlenmesidir.
Kentin varlığı, yönetimin, polisin, vergilerin zorunluğu, kısacası, belediye örgütünün, bu nedenle de genel olarak siyasetin zorunluğunu içerir.
En büyük maddi ve zihinsel işbölümü, kent ile kırın ayrılmasıdır. Kent ile kır arasındaki karşıtlık, barbarlıktan uygarlığa, aşiret düzeninden devlete, bölgesellikten ulusa geçişle birlikte ortaya çıkar, ve zamanımıza kadar bütün uygarlık tarihi boyunca sürüp gider.
Yaşamı belirleyen şey bilinç değil, tersine bilinci belirleyen şey yaşamdır.
Fetih olgusu, bütün bu tarih anlayışıyla çelişir görünmektedir. Şimdiye kadar zorbalık, savaş, yağma, cinayet ve soygunculuk tarihin itici gücü sayıldı.
Mülkiyetin ilk biçimi aşiret mülkiyetidir. Bu mülkiyet biçimi, bir halkın av ve balıkçılıkla, hayvan yetiştirmeyle ya da, en yüksek aşamada tarımla beslendiği, üretimin gelişmesinin ilk evresine tekabül eder.
İnsanlar, hayvanlardan, bilinçle, dinle, ya da herhangi bir başka şeyle ayırdedilebilir. İnsanlar kendi geçim araçlarını üretmeye başlar başlamaz, kendilerini hayvanlardan ayırdetmeye başlıyorlar, bu onların kendi fiziksel örgütlemişlerinin sonucu olan ileri bir adımdır.
Egemenlik ilişkisi, bir başkasının iradesinin mülk edinilmesini öngörür. Hayvanlar gibi iradesi bulunmayan varlıklar da, gerçekten hizmette bulunabilirler, ama bu onların sahibini efendi yapmaz.