“Hayatın anlattığınız değil, hakkınızda anlatılan bir hikaye olduğunu öğrenmeye başlıyordum.
Yazar sizmişsiniz gibi davranıyordunuz elbette. Buna mecburdunuz. Saat 12.37’de o monoton zil göklerden bir yerden bağırmaya başladığında, Şimdi öğle yemeğine çıkmayı tercih ediyorum, diye düşünüyordunuz. Ama esasen karar zilindi. Kendinizi ressam zannediyordunuz fakat aslında tuvaldiniz.”
Sayfa 9