Karaduygun
Sema KaygusuzSözler ve Alıntılar
Dile dökemediği yas boynunu büküyordu.
Sayfa 101 - MetisKitabı okudu
Beraberce efkar dağıtırken en can alıcı anlarda uzun uzun susarlar ya, bunu da yalnızlığın paydaşlığı sanırlar. Bir aradayken her zamankinden çok yalnızdırlar...
Sayfa 73Kitabı okudu
Her sabah kimseler dürtmeden kendiliğimizden uyansak da, ellerimizle yontacağımız kafayı asla insandan münezzeh kılamayacaktık. İmkansızdı, imkansızdı dünyadan başka yere uzanmamız...
Sayfa 104Kitabı okudu
Hayvanlara ne yaptıysak birbirimize de aynı muameleyi yaptık biz. Katliamdan işkenceye, sürgünden sömürüye ne yaşadıysak, aynı azabı önce hayvanda denedik. Kötülüğü önce doğada temrin ettik, sonra birbirimizde. Aklına gelebilecek her şeyi, uçmayı, tırmanmayı, yüzmeyi, yuva yapmayı onlardan esinlendik. Sonra haince uygarlığın dışına attık onları...
Sayfa 51Kitabı okudu
Kimyamız bozuk bizim. Toprağa tutunacağımıza ölüm korkusuna tutunuyoruz. Açgözlülüğümüz ondan. Meyveyi ağacından toplar gibi bedenle ayırıyoruz birbirinden. Beden, düşüncesi olmayan ham bir şey oluyor o zaman...
Sayfa 47Kitabı okudu
Teninde duymadıkça hiçbir acıyla özdeşim kuramayan, sadece kendi gözyaşının tuzunu tadan, bir tek kendi korkusuyla dudağı uçuklayan, yalnızca kendi kederiyle kanser olan harfsiz bir iç burkuntusuna kapılmaktansa, bütün haykırışlara ve gümbürtülere, iniltilere ve çangırtılara kulak kesilip ruhunun ruhuyla dinliyordu sesleri...
Sayfa 23Kitabı okudu
Değil mi ki, bir varlığa değdiğimizde tenimizde izi kalır...
Sayfa 62Kitabı okudu