Karahindiba
Sinan SülünKarahindiba Gönderileri
Karahindiba kitaplarını, Karahindiba sözleri ve alıntılarını, Karahindiba yazarlarını, Karahindiba yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben sıfırdım. İnsanların birbirlerini çarparak yaşadığı bu dünyada istenmeyen rakamdım.
Küçük bir çocukken en sevdiğim şey evimizin karşısında bulunan arsadaki karahindibaları koparıp, ciğerlerime çekebildiğim kadar havayı doldurup, var gücümle tohumlarını üflemekti. Tohumların dört bir yana savrulup, gökyüzünde nasıl yükselip süzüldüğünü mutlulukla seyreder, böyle gökyüzünde uçarak nereye kadar gidebileceklerini ve gittikleri yerlerde nasıl hayatları olduğunu merak ederdim.
Hayaller güzeldi. Her şey dâhildi.
Sınırsız ve sonsuzdu. Zaman ve mekân yoktu.
Ya da zamanın zamansızlığını...
Artık akıp giden zamanın her anını hissedebiliyordu. İnsan âşık olduğunda zamanı öğreniyor diye düşündü.
Nefret ediyorum sizden! Tevazularınızın altına gizlediğiniz kibirden nefret ediyorum!
İnecekti, durdu. Bir zamanlar âşık olduğu adama baktı.
İçim de yaz kırıklıkları....
Demek ki ben mutsuzum
Tuhaf bir su içmişim de sanki içim görünüyor
Gözlerim buzdan
İçimde yaz kırıkları.
camdan kalbi binlerce parçaya ayrıldı. ...
Oysa ben hayatım boyunca hep bir şeylerden korkmuştum. Korkulacak bir şey yoksa kendime yeni korkular yaratmış, bu sefer onlardan korkmaya başlamıştım. Ve korktuğum her şey başıma gelmişti. Terk edilmekten korkmuştum, terk edilmiştim. İşsiz kalmaktan korkmuştum işsiz kalmıştım. Milyonda bir görülen hastalıklara yakalanmaktan korkmuştum, milyonda bir görülen hastalığa yakalanmıştım. Yalnız kalmaktan korkmuştum yalnız kalmıştım.
Benim karahindiba çiçeklerine yaptığım gibi Tanrı da bizim üzerimize nefesini üflemiş, hepimizi bambaşka yerlere, bambaşka hayatlara savurmuştu.
Hiç kimse sormamıştı sen ne istiyorsun diye. (Bütün büyüklerin canı cehenneme!)