Zaten kendisi başlı başına bir güzellik olan gençliğin kutsallaştırılmaya ihtiyacı yoktur; içindeki canlı güçler onu trajik olana sürükler ve hüznün, henüz deneyimsiz olan kanını emmesine seve seve izin verir; gençliğin tehlikelere her zaman açık olmasının ve ruhun tüm acılarına dostça elini uzarmasının nedeni de budur.