Kayboluş Şiirleri
Hilmi YavuzKayboluş Şiirleri Sözleri ve Alıntıları
Kayboluş Şiirleri sözleri ve alıntılarını, Kayboluş Şiirleri kitap alıntılarını, Kayboluş Şiirleri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aynalara bata bata yaşadım
Ve hiç âşinâ olmadım hayata...
sahi, hangi kelimesin sen?
Sayfa 22Kitabı okudu
çoktan yitirdik hayâli...
Sayfa 17Kitabı okudu
nasıl da unutmayı unuttuk
Sayfa 16Kitabı okudu
'benim sanki ben şimdi ne değilsem...'
Sayfa 41Kitabı okudu
ben hep kederdim kendimi bildim bileli...
Sayfa 27Kitabı okudu
ben ki bütün 'belki'lerin sahibi
ve 'sanki'lerin;
büyük hüzünlerde oldum;
' ordadır'da idim bir zaman;
yazdım ve dâimâ bir ilk'tim.
bütün hüzünlere vekilim.
Sayfa 38Kitabı okudu
yazmak, kelimelerin
kalbine girmektir;
şiirse, bir insana
bırakılmış olan keder...
Sayfa 42Kitabı okudu
yüzüme bak, hüzüne bakmış olursun!
şiirim... bir şebçerağ!
Sayfa 25Kitabı okudu
kayboluştan Gayb-Oluş'a adım adım:
hayattır en ağır hüküm!
Sayfa 34Kitabı okudu
O büyük Aşk, ibn arabî
ile bana kaldı...
Sayfa 46Kitabı okudu
bir insana bırakılmış olan keder
ve kelimelerin kalbi...
kayboluş ve özlem
insan, kendini özler mi?
özler! bizler ilinekleriz,
bizler,
yol sefilleriyiz...
uzakta, kendimin hayâli,
bölük pörçük ve paramparça;
bir daha görse miydim?
kendine akıyor denizler...
insan kendini özler mi?
Sayfa 40Kitabı okudu
çöktü akşam, üstümüze yıkıldı;
vakittir, artık perdeyi indir!
atılacak eşyayım, öyle yığıldım,
ve bildim ki insan hüzün içindir...