Her sabah uyandığımızda, günlük 86 bin 400 saniyelik kredi açılıyor bize; akşam yatağa yattığımızda yarına hiçbir şey kalmıyor, gün içinde yaşanmayan kaçmış, dün bitmiş oluyor. Her sabah bu büyü yeniden başlıyor, hesabımıza yeniden yaşamın 86 bin 400 saniyesi yatırılıyor ve şu değişmez kuralla oynuyoruz: Banka, önceden uyarmadan, istediği zaman hesabımızı kapatabilir: Yaşam her an bitebilir. Öyleyse günlük 86 bin 400 saniyemizi ne yapıyoruz? Yaşamın saniyeleri, dolarlardan çok daha önemli değil mi?