Kibrit
Kuddusi DemirSözler ve Alıntılar
İnsan bu hayatta en nihayetinde her şeyi duman etmeyi öğreniyor, kendini bile.
Sayfa 14
İnsanlar alışkanlıklarından vazgeçemediklerinde çoğu kez evvelki zamanı yok sayarlar. Unutmak değildir bu. Aldanış olduğunu bile bile yine de yok sayarlar. Zira aldanmak unutmaktan daha kolaydır.
Sayfa 106Kitabı okudu
"Şu güneş bir an önce batıverse..." diye geçirdi içinden. Tüm suç ondaydı. sanki karanlık çökünce üstüne sızısı geçecekmiş gibi geliyordu. Mevsim kıştı ama güneş de batmıyordu, sızı da o gün geçmiyordu işte.
Otuz üç
Hep sonradan gelir aklım başıma
Hep sonradan sonradan
Şarkının da tesiriyle zor da olsa "Ben Rehim!" diyebildi Neriman 'a. Neriman, "Bekle, bende bir emanetin kalmış..." deyip bakkal tezgâhının arkasındaki çekmeceden çıkardığı ekmek kartlarını uzatıverdi. Rehim, usul usul terk ederken bakkal dükkânını, yediği kurşunları sayar gibi saydı ekmek kartlarını:Bir,iki,üç...otuz bir ,otuz iki,otuz üç.
Sayfa 44Kitabı okudu
"Oğul demenin bu topraklarda umut demeyle eşdeğer olmasından bahsederdi" (sayfa 98)