"O halde ne için:
-Yine görüşürüz... demişti? Mademki hayat böyleydi, mademki bu neticesiz bir rüyadan başka bir şey olamazdı, mademki rüyalar hep böyle kalmaya mahkûm idi, tekrar görmekten, tekrar zehirlenmekten ne çıkacaktı?"
"(...) mademki bir kahkahanın yanında bir matem enini vardı, hayatı böyle kabul etmeliydi. (...) Hayat böyleydi. Bütün hayatın esasları arasında az çok gizlenen kendi kendisini düşünmeler vardı."