Kırmızı Battaniye
KolektifKırmızı Battaniye Gönderileri
Kırmızı Battaniye kitaplarını, Kırmızı Battaniye sözleri ve alıntılarını, Kırmızı Battaniye yazarlarını, Kırmızı Battaniye yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Evet, canımı yakan şey bu! Dünyayı cehenneme dönüştüren duyarsız insanlar, vurdumduymazlar. Ne yaşadılar? Onlara kim, ne yaptı da sesimi duymadılar? Yokluktan mı böyle hissizleştiler, aşırı mı denk geldiler benim gibi eziyet görenlere? Sistematik duyarsızlaştırmaya mı maruz kaldılar da afyon yutmuş gibi çıt çıkarmadılar. Ben çok bağırdım da ses seviyem işitme kaybına mı yol açtı? Hadi kulakları duymuyor, gözleri görmüyor, ruhları ne ara kabuk bağladı? Bu vicdansızlığın bir açıklaması neden yok?
Kaybedişlerim çoktu benim. Aklımın beynimi terki ile dul kalmış bedenim, şimdi önümde duran masanın diğer tarafındaki tıknaz adamın sigara böreğine benzeyen boğumlu parmakları arasında tuttuğu kadehte yansıyor, sanki ikinci bahara hazırlanıyordu.
Aşk cinayeti yoktur. Aşk, cinayettir.
Biz kadınlar erkeklere fazla anlam yükleriz. Çoğu zaman gereksiz ve hak etmedikleri yere.
Sayfa 241Kitabı okudu
İyi bir polisin de kötü arkadaşları olmalıdır.
Sayfa 362Kitabı okudu
" Yıllarca sonra elinde yemekle geliyorsun ama bir kelime bile etmiyorsun. Neden gelmediğini sormuyorum ay oğul neden geldiğini soruyorum. "
Sayfa 152Kitabı okudu
" Biz ibadet ederken ellerimizi açmayız, kalbimize koyarız. Çünkü hak ne yerdedir ne gökte. Hak insanın gönlündedir. Kimsenin gönlünü incitme. "
Sayfa 21Kitabı okudu
"Nasıl olurdu da aynı pencereden bakan insanlar, çok farklı duygular hissedebilirler? " diye geçiriyordu genç komiser yardımcısı.
"Hayatımdaki herşey gibi sanki mevsimler de birbirine girmiş."diye düşündü.
Çaydanlığın üzerindeki şekilsiz yansımam yaşadıklarımı hatırlatıyor aniden. "Elalem ne der? " diye diye yaşayamadıklarımı mı yoksa? Annem, "ne derler acaba isimli, kahrolası bir puta tapıyordu. Tek umursadığı , biz açken tok musunuz diye sormayan, bir liranın hesabını yaparak yaşarken ne çektiğimizi ruhları bile duymayan, saçma değer yargılarına , fikirlerine ters düşen bir hareketimizi, açığımızı bekleyen komşu görünümlü mahallelinin ne dediğiydi."Aman kızım!""Aman yavrum!""Ne derler? diye diye görünmeyen bir hücreye kapatmıştı beni. İNANDIĞI TANRIDAN KORKMUYORDU, MİLLETİN SÖZÜNDEN KORKTUĞU KADAR.
Sayfa 190Kitabı okudu