Kant’ta zaman bütün sezgiler için temel işlevi gören zorunlu bir tasarımdır. Hegel’de zaman fiilen var olan kavramın kendisidir. Bu bakımdan zaman her türlü hakikatin evetlenme yeridir.
Berduşlar kolay kokay ölmezler. Hatta bazıları yaşlanmazlar bile. Çünkü değişmezler. Çünkü onlar en esaslı değişimi bir kez yaşamışlardır hayatlarında.