Sayfa Sayısına Göre Kış Masalı Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Kış Masalı sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Kış Masalı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Henüz dibe vurmadım” ama bazen düşüşün kıyılarında gezindiğini hissetmiyor değildi.
Sayfa 12Kitabı okudu
" Bazı şeyler hiç değişmezdi. "
Sayfa 64 - Hep KitapKitabı okudu
Sevdiğin insanlarla neşeli filmler izlemek herkesin kalbini ısıtır.
Sayfa 93Kitabı okudu
Tek fark, bu sefer savaşacağı kişi kendisiydi.
Sayfa 110Kitabı okudu
" Yüzündeki hayal kırıklığı ifadesi zihnini bir damga gibi delip geçti. "
Sayfa 112 - Hep KitapKitabı okudu
Lanet olasıca kelebekler. Her yere girdiler.
Sayfa 123Kitabı okudu
Sanırım ona yakınlaşıyorum Çünkü onu çekici buluyorum, uzaklaşıyorum Çünkü onu çekici bulmak istemiyorum.
Sayfa 136Kitabı okudu
Korkularını kabul etmen iyi. Ama bir kez onların varlığını kabul ettikten sonra, ikinci adım bu konuda bir şey yapmaktır.
Sayfa 137Kitabı okudu
" Kâğıt kesikleri oldukça zararsızdır ama onlardan yeteri kadar olursa kan kaybından ölürsün."
Sayfa 138Kitabı okudu
Biraz iyimserlikten zarar gelmez. Biraz hayal kurmaktan da öyle. Tüm bunların gözünü kör etmesine izin vermediğin sürece elbette. Bütün güzel masallarda kötü adamlar da var sonuçta. İyimserlik onların varlığını reddetmek değildir, onları alt etmektir.
Sayfa 181Kitabı okudu
" Hayatın zaten hiçbir zaman bir masal olmasına gerek yoktu, neden kendisini aksinin mümkün olabileceğine inandırdığını bilmiyordu. "
Sayfa 200 - Hep KitapKitabı okudu
" İnsanın kendinden küçük nesillere kendi sahip olduklarından daha iyi bir hayat vermeyi umut etmesi tuhaf bir duyguydu. "
Sayfa 203 - Hep KitapKitabı okudu
" İnsan kendi inançlarını bu kadar paylaşan biriyle ne sıklıkla karşılaşırdı ki? "
Sayfa 229 - Hep KitapKitabı okudu
Ev, ailenin olduğu yer değildi. Ev kalbinin olduğu yer de değildi. Ev; insanın kabul gördüğü, sevildiği ve huzurlu hissettiği yerdi.
Sayfa 231 - hep kitapKitabı okudu
" Ev, ailenin olduğu yer değildi. Ev kalbinin olduğu yer değildi. Ev; insanın kabul gördüğü, sevildiği ve huzurlu hissettiği yerdi. Ev, O'nun olduğu yerdi. "
Sayfa 231 - Hep KitapKitabı okudu