İletiler
Ebû Bekir Radiyallahu anh Allah Resulunun vefatından sonra şöyle ağıt yaktı:
Ey gözlerim! Usanmadan ağlayın; haktır Seyyid olana ağlamak
Sıkıntılarda en iyi yardımcı olana, lahitte geceleyene ağlayın.
Melik olan, kulların Rabbi ve Memleketlerin Sahibi, Ahmed'e selam gönderdi.
Toplanan kalabalıkların güzeli olan Dostun yokluğundan sonra, kalır mı hayatın tadı? Keşke hepimize ölüm gelseydi de, Hepimiz birlikte ölseydik, O Mühtedi ile.
Vâkıdî dedi ki:
Yine Ebû Bekir şu şiirle Peygamber'e ağladı:
Peygamberimizi yattığı yerde kıvrılmış görünce,
Evler tüm genişliğiyle dar geldi bana.
Kemiklerim zayıflamış ve kırılmış gibiyim.
Şaşkın ve ne yapacağımı bilmez haldeyim ben.
Yalnız ve çaresiz kaldın artık Ey Atik!
Vay haline senin! Sevgilin toprak altında kaldı.
Ah keşke arkadaşımın vefatından önce,
Kayalar altında bir mezara gömülüp yok olsaydım.
Ondan sonra bidatler ve olaylar meydana gelecek,
Gönüllerin ve omuzların kaldıramayacağı büyük olaylar.
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
O sadece Rahmet Peygamberi değildi....!
Bize Halef b. Velîd el-Ezdî haber verdi; dedi ki: Bize, İsrâîl haber verdi. O Ebû İshak'tan, o Hârise'den, o da Ali'den şöyle dediğini rivayet etti:
Bedir günü, savaş başladığında Resûlullah'ın (sas) arkasında durduk ve kendimizi öyle koruduk. Allah Resûlü o gün, insanların en şiddetli savaşçısı idi. Müşriklere ondan daha yakınlaşanı yoktu.
Muhammed, Allah'ın Resulüdür. Onunla beraber olanlar, Kafirlere karşı sert, birbirlerine çok merhametlidirler. (Fetih/29)
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
Bize Süfyân b. Uyeyne haber verdi. O Abdülmelik b. Umeyr'den, o Rib'î b. Hirâş'tan, o da Huzeyfe b. el-Yemân'dan Resûlullah'ın (sas) şöyle dediğini rivayet etti:
"Benden sonra Ebû Bekir ve Ömer'e iktida edin."
Bize Vekî b. el-Cerrâh, ed-Dahhâk b. Mahled Ebû Âsım eş-Şeybânî ve Kabîsa b. Ukbe haber verdiler; dediler ki: Bize Süfyân es-Sevrî haber verdi. O Abdülmelik b. Umeyr'den, o Rib'î b. Hirâş'ın bir mevlasından, o da Huzeyfe'den şöyle dediğini rivayet etti:
Resûlullah'ın (sas) yanında oturuyorduk. Bize, "Sizin aranızda ne kadar kalacağımı bilemiyorum. Benden sonrakilere iktida edin." dedi ve Ebû Bekir ve Ömer'e işaret etti.
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
Safiyye binti. Abdülmuttalib Resûlullah (sas) için şöyle ağıt yaktı:
Gönlüm perişan! Malı yağmalanmışçasına,
Kendisine savaş açılmışçasına perişan.
Uyuyamadım, beni saran hasret ve kederden.
Keşke ölümün bardağını (şerbetini) ben içseydim.
Peygamber, yazılan ölümü ile geceledi dediklerinde,
Ve Peygamber'in (sas) ölü olarak yattığını gördüğümüzde,
Perçemlere ak düştü, hem de ne ak! Habibimden sonra, onun evlerini;
Yaşamsız ve ürkütücü bir sessizlikte gördüm
Bu, uzun bir hüzne neden oldu, kalbimde.
Kalbi ürkek hale getirdi, kalpten ayrılmayan bu hüzün.
Ölümle karşılaşan Peygamber'den sonra ah!
Ben nasıl geceleyeceğim, sağ-selim!
Sevgisi gönüllerde,
Gerçekten yaratılmışların, insanların efendisi!
Bu halimi Allah'a arz ediyorum; O bana yeter!
O benim musibetimi ve şikâyetimi bilendir...
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
Bize Yezid b. Hârûn haber verdi; dedi ki: Bize Hammâd b. Seleme haber verdi. O Ebû Imrân el-Cevni'den, o Yezîd b. Bâbenûs'tan, o da Âişe'den şöyle dediğini rivayet etti:
Resûlullah (sas) vefat ettiğinde Ömer ve el-Muğire b. Şube izin isteyip içeri girdiler. Yüzündeki örtüyü açtılar. Ömer, "Vah baygınlık! Resûlullah'ın (sas) baygınlığı ne kadar da şiddetlidir!" dedi. Sonra gitmek üzere kalktılar. Kapıya gelince el-Muğîre, "Ey Ömer! Allah Resûlü öldü vallahi!" dedi. Ömer, "Yalan söylüyorsun! Resûlullah (sas) ölmedi. Sen fitneye düşmüş bir adamsın Resûlullah (sas) münafıkları yok etmedikçe vefat etmeyecektir." dedi. Sonra Ömer insanlara konuşma yaparken Ebû Bekir geldi. Ona, "Sus!" dedi; Ömer sustu.
Ebû Bekir minbere çıktı Allah'a hamd ve senalar ettikten sonra, "(Ey Muhammed!) Şüphesiz sen öleceksin ve şüphesiz onlar da öleceklerdir."dedi; sonra "Muhammed ancak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler gelip geçmiştir. Şimdi, o ölür veya öldürülürse gerisin geriye (eski dininize) mi döneceksiniz?"ayetini okudu. Ardından, "Ey insanlar! Kim Muhammed'e tapıyor idiyse bilmiş olsun ki, Muhammed ölmüştür. Kim de Allah'a tapıyor idiyse bilmiş olsun ki, Allah hayydır; O, ölmez!" dedi. Bunun üzerine Ömer, "Bu Allah'ın kitabında mı?" diye sordu. Ebû Bekir "Evet!" dedi. Bunun üzerine Ömer, "Ey insanlar! İşte bu, Müslümanların en olgunu olan Ebû Bekir'dir. Ona biat edin." dedi. Bunun üzerine insanlar ona biat ettiler.
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
Hendek savaşı
Ahzab savaşında Resûlullah (sas) ve ashâbı on beş küsur gece muhasara altına alındılar. Her biri ayrı ayrı sıkıntılar çekecek şekilde muhasara devam etti. Hatta Resûlullah (sas) şöyle dua etti: "Allah'ım! Ahdini ve vaadini talep ediyorum. Allah'ım! Eğer dilersen mağlup olmazsın!"
Onlar bu durumdayken Resûlullah (sas) Uyeyne b. Hisn b. Bedr'e "Eğer, size Ensâr'ın hurma gelirinin üçte birini verirsem seninle beraber gelen Gatafânlıları geri çekip bu grupları terk eder misin?" diye haber gönderdi. Uyeyne ona, "Eğer yarısını verirsen kabul ederim." diye cevap gönderdi. Bunun üzerine Resûlullah (sas) Sa'd b. Ubâde ve Sa'd b. Mu'âz'a haber saldı ve onlarla durumu görüş- tü. Onlar da, ona, "Eğer bir şeyle emrolunduysan Allah'ın emrini yerine getir." dediler. Resûlullah (sas) onlara, "Eğer bir şeyle emrolunmuş olsaydım, sizi çağırıp danışmazdım. Bu, benim size sunduğum teklifimdir." dedi. Onlar, "Onlara kılıçlarımızdan başka bir şey vermeme görüşündeyiz." dediler.
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
Bize Ahmed b. Abdullah b. Yunus haber verdi; dedi ki: Bize Ebû Bekir b. Ayyâş haber verdi. O Nusayr'dan, o Süleyman el-Ahmesî'den, o da babasından şöyle un dediğini rivayet etti:
Ali Radiyallahu anh dedi ki: "Vallahi, bir ayet inmiş olmasın ki, o ayetin ne için nazil olduğu, nerede nazil olduğu ve kimin için indiğini bilmeyeyim. Allah bana, idrak eden bir kalb ve açık bir dil verdi."
Bize Abdullah b. Ca'fer er-Rakkî haber verdi; dedi ki: Bize Ubeydullah b. Amr haber verdi. O Ma'mer'den, o Vehb b. Ebû Dübey'den, o da Ebü't-Tufeyl'den şöyle dediğini rivayet etti:
Ali Radiyallahu anh, Bana Allah'ın kitabından sorun. Hiç bir ayet yoktur ki, onun gece mi gündüz mü, düzlükte mi dağda mı indiğini bilmeyeyim."
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
Abdullah bin Uneys Allah Resulunun vefatından sonra şöyle ağıt yaktı:
Belaları bir arada toplayan şu felaket sebebiyle,
Gecem uzadıkça uzadı; sardı beni üzüntüler. Sabah Muhammed'in ölümünü bize haber verdiklerinde,
Bu öyle bir felaket ki, kulaklar sağır olur bundan. Eğer ölümümün, bir ölüyü dirilteceğini bilseydim, Öldürürdüm kendimi.
Lakin karşı koyma ile hiçbir kimse ölümü geri çeviremez. Artık, yakınını kaybeden ve akrabasına vefa gösteren olsa da, Ben insanlar arasında ölen hiçbir kimseyi övmez oldum. Allah'a dönmekten başka çarem yok.
Yüreğim ona kan ağlıyor ve onun musibetini unutamıyorum. Ondan önce de elbette Allah'ın peygamberleri öldü.
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt
Bedir Savaşı
Müşrikler, bedir günü Allah Resulune "Ey Muhammed! Kavmimizden bize denk olanları çıkar." diye seslendiler. Peygamber de, "Ey Benî Hâşim! Kalkın ve peygamberinizin getirdiği hak üzere savaşın. İşte onlar batıllarıyla gelmiş ve Allah'ın nurunu söndürmek istiyorlar." dedi. Bunun üzerine Hamza b. Abdülmuttalib, Ali b. Ebû
Bedir Savaşı
O gün Resûlullah (sas) insanlarla istişarede bulundu. Sa'd b. Ubåde veya Sa'd b. Mu'âz, "Ey Allah'ın Resûlü! İstediğin yere doğru yürü, istediğin yerde konakla, dilediğinle savaş, dilediğinle de barış yap. Seni hakla gönderen Allah'a yemin olsun ki şu develeri Zû Yemen'de bulunan, Berkülgümâd'a kadar sürsen, bizde senden ayrılacak bir tek kişi olmaz" dedi. Ravi dedi ki: O gün müşriklere, Utbe b. Rebî'a nasihat edip dedi ki: "Şu yüzleri yılan gibi insanlarla karşılaşmadan, beni dinleyin ve geldiğiniz gibi şu lamba gibi aydınlık olan yüzlerinizle geri dönün. Vallahi, sizden birini öldürmeden onlardan birini öldüremezsiniz. Ondan sonra olanların size ne faydası olacak?" dedi. Ravi dedi ki: O gün Resûlullah'ın (sas) ashâbı hurma yiyorlardı. Resûlullah (sas) onlara: "Genişliği yerle gök kadar olan cennet için acele edin." buyurdu. Bir köşede oturmuş elindeki hurmayı yiyen Umeyr b. el-Humâm, "Çok iyi!", deyip elindeki hurmaları attı. Resûlullah (sas) ona, "Vazgeç, bırak!" dedi. Umeyr, hurmalara bakarak "Beni aciz bırakamayacaksın." dedi. "Beni engellediniz, haydi yeter!" diyerek elindeki hurmaları yere savurdu ve kılıcını almak için ayağa kalktı. Kılıcı, eski bir beze sarılı olarak asılıydı. Kılıcını aldı, sonra savaşmak üzere ileriye atıldı ve öldürülünceye dek savaştı
Kitabü't-Tabakati'l- Kebir Tabakat 2. Cilt