Eğer nefis bir düzenin formu olsaydı onun, üstün akıl, keskin anlayış ve müteyakkız görüş gibi erdemleri, onun düzeninin iyiliği, bu manaların karşıtları da onun düzeninin kötülüğü olurdu. Böylece, düzenin kendisi yine düzenin iyiliği için taşıyıcı bir cevher (hâmil) olur; düzenin sona ermesi de düzenin kötülüğü için cevher olmuş olurdu. Fakat bunun doğru olmadığı açıktır.
Sayfa 196 - Türkiye Yazma Eserler Kurumu BaşkanlığıKitabı okudu