Boris Vian: Savaş sonrası, Saint-Germain-Def-Presnin etkileyici (ama tanınmamış) yüzlerinden biri olan Boris Vianın dehası ölümünden sonra keşfedildi. Ecole Centraleın renkli ve karmaşık kişilikli öğrencisi, caz müzisyeni, senarist ve kısa film amatörü, oyun yazarı, düz yazının her alanında kalem oynatıcı, şair, mühendislik ve araba yapımına kadar varan geniş bir ilgi alanına sahipti. Alfred Jarrynin büyük hayranlarındandı. 1946da yazdığı ve Vernon Sullivan adlı hayali bir Amerikalının romanının çevirisi olduğunu iddia ettiği Mezarlarınıza Tüküreceğim ile büyük skandal yarattı. Olayın büyümesi üzerine kitabı İngilizceye çevirerek yeniden yazdı. Ateşli bir polisiye okuruydu. Daha sonra aynı hayali isimle üç roman daha yazdı ve hepsi tarafımızdan basılacaktır. Edebi alanda, -eleştirmenlere göre-asıl gücü kendi adıyla yazdığı dört romandan, -Günlerin Köpüğü, Pekinde Sonbahar, Yürek Söken ve Kırmızı Ot- gelir. Caz eleştirilerinden gazete yazılarına kadar oldukça geniş bir alana dağılan eserleri vardır. Bu eserlerin ortak noktasını zaman zaman şiirsel ve fantastik, zaman zaman kara mizah ve bazen saldırganlaşabilen stili oluşturur. Alışılmış kalıpların dışına çıkarak, Fransız dilinin cümle yapısını kırmış, yanyana gelmeleri olanaksız olan sözcükleri, şaşırtıcı bir şiirsellik ve uyumla birleştirip, tam bir özgürlük içinde -geriye bakmaksızın bir kerede, görüntüsü vererek- yazmıştır. Sözel fantazilerinin ötesinde, biçeminin ritmi, her sayfada, olaylara, heyecanlara, yalnızlık içindeki sayıklamalara dönüşür.
Mezarlarınıza Tüküreceğim adlı romanının sinemaya uyarlanmış halini izlerken, öngördüğü gibi, 40 yaşına varmadan ölmesi, Vianın hızını ve oburluğunu açıklar.
Altıkırkbeş Yayının saygıyla selamladığı saygın dostlarından biridir.
