Konularım
Friedrich DürrenmattSözler ve Alıntılar
.. bütün bu koşturmalar sırasında, aynı zamanda, birbiri peşi sıra ve iç içe, planlar ve karşı planların, eylemler ve karşı eylemlerin karmaşası, her yerde ekonomik krizler, her yerde işsizlik. ...nihayet Ikinci Dünya Savaşı patlaması - herhalde gazetelerin özel baskılarıyla, radyoda özel haberlerle, bir meclis üyesinin hitabıyla, o günü tam hatırlamıyorum. Benim için bir dönüm noktası değildi.
...Ben [onsekizinde] kendimle meşguldüm, güçlü pençeyle vuran gerçeklikle değil...oysa altmışındaki bana zaman zaman öyle gelir ki - televizyon ve durmadan mükemmelleşen iletişim sistemimizce ayartılarak - sanki Vietnam Savaşını bizzat yaşadım, hatta ayda deneyler yaptım. Bugün böylesine kolay kandırıyoruz kendimizi, her şeyin içinde olduğumuza.
Sayfa 48Kitabı okudu
Insan, kozmik bir başarısızlık, duygusuz olmasa da herhalde tasasız bir Tanrının hatalı bir üretimi gibi geliyordu bana; Hitler bunun en iyi sembolüydü, genel ahmaklığın hortlattığı bir insan bozuntusu.
Sayfa 153Kitabı okudu
Evrenin tarihinin ilk üç dakikasını, insanın tarihinin ilk üç milyon yılından daha iyi biliyoruz. Tabii çok normal; zira yıldızlar değil, insanlardır sağı solu belli olmayan.
Sayfa 46Kitabı okudu
Gölgeleri yansıtan ateş, en eski zamanlardan önce ortaya çıkmış olmalı, her hayvan boş yere korkmaz ateşten, ateş düşmanca bir şeydir ve insanın düşmanı onun gölgesidir...
İnsan ne için var? Cevapsız bir soru. İnsan ve yeryüzü için irade eksik. İnsan acı da çekiyor, o, aslında hasta bir hayvan; ama acının kendisi değil problem, tersine, "niçin acı çekiliyor" sorusunun çığlığına cevabın olmayışı problem. İnsan, o en metin ve acıya en alışık hayvan, acıyı asla inkâr etmez; onu ister, onu kendi arar, yeter ki acıya bir anlam göstersinler, acı çekmenin bir anlamını...
İnsan ancak bir yırtıcı hayvan olarak mümkündür...O, insan denen yırtıcı hayvan, o korkunç, kanlı canavar maymun nerede son buluyor, üstün insan nerede başlıyor? Sürüldüğü o cehennemin cehennemini farkedende, o gölgelerin düşmanlarının gölgesi olduğu kendi gölgesi olmadığı yalanına yenik düşmeyende; hakikatin arkasına gizlendiği önündeki bu kurnazca örtüyü yırtınca: İnsanın amacı, kendine düşman olmaktır - insan ve gölgesi, birdir. Bu hakikati kim kavrarsa, dünya onundur, ...
Sayfa 122Kitabı okudu
Düşüncesinin Ariadne çizgisinde, o, Minotaurusu aramaya başlar, dolambaçlı geçitlerde sormaya başlar, önce Minotaurusun aslında kim olduğunu, onun mevcut olup olmadığını, ve nihayet düşünmeye başlar - eğer hâlâ bulamadıysa - acaba, eğer Minotaurus yok ise labirent ne için vardır: belki şunun için: Theseus'un kendisi Minotaurus'tur be dünyanın düşünceyle hakkından gelmek konusundaki her deneme - ister yazar benzetmesinde olsun - insanin kendisine karşı yürüttüğü bir savaştır; ben kendimin düşmanıyım, sen seninki.
Sayfa 66Kitabı okudu
Bu dünyayı kabullenmek gerekiyordu. İnanca teslim edilmiştiniz, korumasız ve çırılçıplak.
..insanlık gördüğü her şeyi taklit eder, bazen kendinin parodisi haline gelir.
Sayfa 150Kitabı okudu