👇 * Türkiye'de okuyucularıma ve beni sevenlere, yurttaşlarıma, gerçek Türk yurtseverlerine bir hakikati açıklamak istiyorum: Ben eğer Türkiye'mden çıkmasaydım öldürülmüş olacaktım, gayet basit. Biliyorsunuz, birbiri ardınca on üç sene hapiste yattım. Bu on üç senelik hapis doğrudan doğruya işlediğim bir suçun karşılığı değildi. Uydurulmuş bir suçun, omuzuma yüklenen bir suçun cezasıydı. Bu yetmiyormuş gibi, hapisten çıktıktan sonra elli yaşıma basmama ancak bir yıl varken ve yüreğim dehşetli hastayken beni askere almak istediler, yani kırk dokuz yaşında ve on üç yıl hapiste yatmış bir insanı askere almak istediler. Ben askerden kaçan adam değilim. Ama o yüreğimle askere gitmek, talim meydanına çıkmak, basit bir nefer olarak talim meydanına çıkmak, elbette ki basit neferliğin büyük şerefi var, fakat bu şerefi hayatımla ödemem demekti. Sonra, yine haber aldığıma göre, beni sadece askere alacak değillerdi. Askere almak bahanesiyle harcayacaklardı, sonra, ''Nâzım Hikmet askerden kaçtı ve kaçarken öldürdük,'' diyeceklerdi. Şimdi burada açıklayamam vesikalarını, fakat Menderes hükümetinin bana böyle bir tuzak kurduğuna dair elimde gayet kuvvetli vesikalar da var, gün gelince bu da ortaya çıkar. Onun için, elbette ki memlekette kalsaydım, aranızda bulunsaydım çok daha faydalı olurdum, ama cesedim memlekette kalsaydı, size şimdi yaptığım hizmeti dahi yapamazdım. * (Banda okunmuş olan bu metnin tarihi belirtilmemiş. 1950'lerin ilk yarısında olsa gerek.) [Türkiye'de yayımlanışı: Tiyatro 76, 16.11.1976] (Sayfa: 46) *

Nazım Hikmet Ran

Konuşmalar 6

shr

@ShrACR

01 Nisan 2023 10:56

Nazım Hikmet Ran

NÂZIM HİKMET'LE MÜLAKAT - Naci Sadullah [Hafta, 6.3.1935]..

Mahkûmiyetten yeni kurtulan şaire biraz da hapishane hayatından bahsetmesini rica ettim ve: - Melsela, dedim, sence, dört duvar arasında geçen ömrün en güç tahammül olunan sıkıntısı nerededir.? Bu sualim onu epey düşündürdü. Nihayet gözlerinde, hiç küflenmemiş çelik bir kelepçe parıltısı belirdi: - Vallahi, dedi, bunun cevabını birdenbire bulamayacağım. Yalnız şu muhakkak ki, hapishane haricindeki hayatın ıstırapları arasında hapishane hayatının en ağır sıkıntılarını mumla aratacak kadar ağır basanlar var.! Onu gideceği yoldan daha fazla alıkoymaya hakkım yoktu. En çok sevdiğini söylediği ''Duvar'' şiirinde: O duvarın dibinde ölenlerin Koparıyorlar erkekliğini Gençlik aşısı yapmak için Milyonerlerin Kibrit çöpünden frengili iskeletlerine.! diyen kuvvetli şaire son sualimi sordum: - Bir yabancı olsaydın ''Nâzım Hikmet'' ismini bir milyonerin servetine tercih eder miydin.? O, yerinden doğruldu. Kâinata metelik vermeyen fütursuz bir insan jestiyle şapkasını önüne yıktı, bileklerindeki kelepçe yerlerine bakarak kıllı ensesini kaşıdı. Sonra gözlerini gözlerime dikti ve sordu: - Bunu bana mı soruyorsun, dostum.? (Sayfa: 17-18) *

Konuşmalar 6

Nazım Hikmet Ran

shr :)