Köpekler ve Allah
İsmail PelitSözler ve Alıntılar
İyi bir şiir okuduğumuzda , şairin tuvalete gitmek zorunda olmayan , açlık nedir bilmeyen insanüstü bir varlık olduğunu düşünürüz. en sevdiğiniz şiirin şairini tuvalette ıkınırken hayal edin : şiir bu hayalin etkisiyle anlamını kaybediyorsa , ne anlamalısınız ?
Sayfa 188Kitabı okudu
dirilerin dirilere karşı sevgi göstermede cimri olması ne gösteriyor: sevmek çok tehlikelidir.
Sayfa 83Kitabı okudu
Zavallılığından bir kitaba sığınıyorsun. bir insanı dünyada hiçbir insan özlemiyorsa , o insan için dünya bitmiştir. seni özleyen biri var mı ?
Sayfa 182Kitabı okudu
Güce ihtiyaç duyduğum her an hafızamdan çıkıp gelenler niye beni güçten düşürüyor ?
Sayfa 127Kitabı okudu
Erkeğini nasıl sevdiğini , erkeğinin kendisi için ne kadar önemli olduğunu o anlatırken ben ağlıyordum. Kadın için ağlıyordum : kendisini şimdiden yıkmaya başlamıştı sevgisi , sonrasında toparlanamazdı. Erkek için ağlıyordum : sevdiği kadının tek mutsuzluk sebebi haline gelmişti , bunu bilse zaten yaşayamazdı. Kendim için ağlıyordum : hiçbir kadın benim için böyle ağlamazdı.
Sayfa 87Kitabı okudu
Ayrı dünyaların insanıyız,
“akşam tarık’tan utana sıkıla arseniği alıp eve dönerken yanından geçtiğim insanlara baktım, bu insanlarla beni aynı dünyada tutan ne? bir ortak nokta arıyor insan. bir sınıftaki tüm öğrencilerin ortak noktası olacak en az bir gerçek vardır: hepsi hayatın okulda öğrenilmeyeceğini okulda öğrenmiştir. peki bu dünyadaki insanları, bu dünyada tutan ortak bir gerçek var mı? her birinin kabul ettiği en az bir gerçek bulabilir miyiz? ölümü dışarıda bıraktığımızda, hiçbir şey yok.”
Sayfa 180Kitabı okudu
Nietzsche
tanrı var ki ölüyor. onun var olduğunu biliyorum ki öldüğünü haber veriyorum.
Sayfa 60Kitabı okudu