Kopukluklar
Ali Özgür ÖzkarcıEn Beğenilen Kopukluklar Gönderileri
En Beğenilen Kopukluklar kitaplarını, en beğenilen Kopukluklar sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Kopukluklar yazarlarını, en beğenilen Kopukluklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Kaldı ki insanın karanlığını öğrenmeden yazması kanımca zaten mümkün değil.
Sayfa 63Kitabı okudu
Hiçbir şeye aldırmamanın geçici özgüveni ne harikaydı!
Sayfa 37 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Herkesin istediğini koparamadığı bir toplum birbirini aşağıya çekmeye ve birbirini yemeye mahkum değil midir?
Sayfa 58 - ithakiKitabı okudu
Salt aileyle sınırlı değil elbette, kendilerini gerçekleştiremeyenlerin ülkesi burası sanki.
Ertesi gün inkar edecektim tüm bunları elbette, zira yaşamak ve yeniye alışmak ya da eskilerin üstünü örtmek için başka yalanlara hazırlanmak gerekirdi.
Sayfa 30 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Çocukken mi daha kolaydı, şimdi mi daha karmaşık bilmiyorum, o zamanlar her şey boşluğun içindeydi, çocukluk gibi.
Sonrasında pek değişen bir şey olmadı, sadece kapladığım yer yüzeyde genişledi. Havada sallantıda duruyordu her şey, ben ise kendimi yere indirmeye çalışıyor, çaresizce yerçekimine inanıyordum. Bu boşluk sona ermeliydi. Yırtmalıydım. Ama asıl soru şuydu artık, süzülerek mi inecektim, yoksa ansızın çakılacaktım mı yere?
Dibe vurmaya özen gösteriyordum ama bir dip olmadığını da biliyordum bir yandan. Nihayetinde benim gibilerin asla dibe çakılamayacağını, sadece ve sadece dibe çakılma endişesiyle kendilerini mahvedebileceklerine ikna oldum.
Sayfa 23 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Annemi kazalarımdan kurtarmaya hiç çabalamadım. Doğrusu her Ortadoğulu erkek gibi, abartılı bir sevgi sonsuzluğuyla kucaklanmamıştım annemi hiç
Sayfa 45Kitabı okudu
Eskiden beni hırpalayan, endişelendiren şeylerin bana bıraktığı eşikte duruyorum uzun zamandır. Her insan, başlangıçta kendini anormal olduğuna inandırır, sınırlarını zorlar, uçurumlarla dolayıp durur, halının kenarlarına, balkonun demirlerine, yatakların köşelerine, apartmanın bahçesinin en kuytu köşelerine yerleşir elbette.
Her şey gibi, başlangıçlar her zaman ilgi çekicidir ve adresi belirsiz yerlerdir. Zamanla insan genişler, bahçenin ortasına, salonun koltuğuna yayılır, halının üstüne bağdaş kurar, balkona sandalye çekmeye başlar. Ve bu yüzden her insan öncelikle tuhaflıklarıyla övünür. Son derece doğaldır.
O, korku ve endişe duymayan ortalama zekasıyla, çelişkisi olmayan duygularıyla, yüzüne yerleştirdiği sevimli mimiklerle her şeyi yoluna koyabilirdi.
Sayfa 38Kitabı okudu