Bir kitap okudu
680 syf.
·
Puan vermedi
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Kimi zaman kendimi bütünüyle işe yaramaz biri gibi hissediyor ve umutsuzluğa kapılıyorum. Özellikle ilgi gösteren ve seven insanları hayal kırıklığına uğrattığımda. Etrafındakileri mutsuzluğa sürükleyen bir insan kadar lüzumsuz biri olabilir mi? Başkalarını incitmek dışında bir şey bilmiyor muyum? Ben o kadarlık bir insan mıyım? diye sorguluyorum ve kalbim parçalara bölünüyor...
Keşke o lükse erişebildiğimiz bir ekonomik özgürlüğümüz olabilseydi.
Daha önce, bir amaç gütmeksizin belirli bir şeye bu kadar fazla zaman ayırmadığını düşündü ve büyük bir lükse sahip olduğunu hissetti. Vaktini istediği gibi kullanabilme lüksü. Zamanını ağır ağır geçirerek kendi karakterini ve zevklerini öğrendi.
Sayfa 65 - Minjun
Sabah alarmı, toplumun bakışı, ailesinin iç çekişleri, sonu gelmeyen rekabet, karşılaştırılmalar ve geleceğe dair korkulardan bütünüyle kurtulabilmeyi diliyordu.
Çabalamamaktan hoşlanmıyor değildi ancak eğer yaptıklarının sonucu buysa, hiç çabalamamayı tercih ederdi.
İş arayan sıfatından kurtulmak, mülakatlara hazırlanmayı bırakmak istiyordu. Artık sonu olmayan bir yolda yürüyor veya beton bir duvarı boş yere itiyor hissine kapılmak istemiyordu. Sadece dinlenmek istiyordu.
Peki ben, böyle sağlamcı ve hesapçı olmayı ne zaman, nereden öğrendim? Neden her zaman uzun yolculuklara çıkmak, yola çıkar çıkmaz yolun sonunu planlamak, her adımı ölçüp biçerek atmak zorundayım? Eğer sadece şu anı yaşasak, her şey sadece şimdi ve burada olsa, ne olurdu? Neden anlık mutluluklara teslim olmaktan korkmalıyım?
Kalbim fena kırılıyordu. En ufak şeyi bahane edip her fırsatta kırılıyordu zaten kahrolası, galiba Çin malıydı.
Bir kitabı okumaya başladı
Yaşlılar kolay ağlıyorsa bu, duygusallıklarından değildir. Onların gözyaşı pınarları kirden tıkalı olduğundan sızıntı yapar.
