Yiğitler birlikte kahkaha attılar, Köroğlu da güldü. Sonra da sazını aldı bağrına basıp şöyle söyledi: Bana kara diyen dilber Gözleri kara değil mi? Yüzünü sevdiren gelin Kaşların kara değil mi? Beni kara diye yerme Mevla'm yaratmış, hor germe Ala göze siyah sürme Çekilir, kara değil mi? Köroğlu'num seni isterim Seni koynumda beslerim Yüzünü, güzel, göreyim Zülüfün kara değil mi?