Köy Enstitüsü Yılları
Talip ApaydınKöy Enstitüsü Yılları Sözleri ve Alıntıları
Köy Enstitüsü Yılları sözleri ve alıntılarını, Köy Enstitüsü Yılları kitap alıntılarını, Köy Enstitüsü Yılları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Siz bu memlekete hayırlı insanlar olarak yetişiyorsunuz. Bir gün tersini söyleyenler çıkarsa yalancıdırlar, iftiracıdırlar."
Sayfa 88 - LitaratürKitabı okudu
Hayaller..
Benim kurduklarım hiçbir zaman yaşama uymadı.Kafamdaki dünya ile dışardaki dünya birbirine benzemiyordu.
Sayfa 36 - LitaratürKitabı okudu
Günümüz.
İşini yürütmek için arkan olacak. Eşin dostun, tanıdığın olacak...
Sayfa 48 - LitaratürKitabı okudu
10 Kasım 1938....
Tam biz okumaya gidiyorduk. Atamız ölmüştü. Yollarımız kesikti bundan sonra. İçimde bir öksüzlük duygusu büyüyordu.
Sayfa 8 - LitaratürKitabı okudu
Bir kere biz öğrenmek, yetişmek susuzluğu içindeydik. Öyle bir yerden gelmiştik ki, çalışıp adam olmak gereğini ta iliklerimizde duyuyorduk. Karanlığın acısını çekenlerin çocuklarıydık.
Sayfa 126 - Literatür YayınlarıKitabı okudu
En Başarılı Bakan Hasan Âli Yücel
"Köy Enstitülerinin bütün günahını omuzlarıma alıyorum. Sevabı başkalarının olsun. O kurumların günahı bile bana yeter."
Sayfa 201 - Literatür 5.Basım
Sonsuz bir sessizlik içinde doğayla baş başa yaşardım. Kitaplarımı okurdum, ağaçlara tırmanırdım. Ormanda dolaşırdım. Kuşların sesini dinlerdim. Her çeşit kalabalıktan, küçüklüklerden uzak, mutlu bir dünyam olurdu. Yaşamak buydu bence. Yıkıcılıktan, bozuculuktan nefret ediyordum. Cahit Külebi'nin,
"İnsanlardan buz gibi soğudum
İşte yalnız sen varsın
Bir akşam bize gel
Beni anlarsın"
dizelerini yıllar sonra okuduğum zaman, tam beni deyimlemiş diye sevmiştim. Dilimden düşmez olmuştu.
Sayfa 110
"Köylünün uyanmasını istemiyorlar" savı, beni pek tatmin etmiyordu. Neden istemesinler diyordum, insan yurttaşlarının uyanmasını istemez mi?
Olaylar geliştikçe, kötü niyetle çok kez burun buruna geldikçe, inanmaya başladım. İnanmak zorunda kaldım.
Sayfa 166 - Literatür 5. Basım
+1
Kalabalıklardan, sığlıktan hoşlanmıyordum. Hep kendi halime kalayım, sessizce çalışayım, okuyup yazayım istiyordum. Bir odam olsun, kitaplığım, yatağım, duvarlarda gönlümce tablolar, eşyam temiz ve düzgün... Bundan hoşlanıyordum. Kalabalıktan, gürültüden bıkmıştım. Doğayı seviyordum, ağaçları, çiçekleri. Küçük bir bahçem olsun isterdim. Toprağı kendi elimle işleyeyim. Bitkileri sulayayım, yetiştireyim. Ağaçlara dokunayım. Onları seyredeyim uzun uzun..
Sayfa 180
Kültürlü insan kimdir? Eli kolu işlememiş, anlayış ve görüş açısı yaşamı güzelleştirmeye çevrilmemiş, bütün bildikleri ezber halinde kafasının içinde kalmış insan, kültürlü insan mıdır? Hele bu insan öğretmen olunca, bizim köylerimizde kime ne öğretecektir?
Bilgiyi iş haline getirmek gerekir. Bilmek, söylemek değil, yapmaktır. İlkel hayatı değiştirmek, güzelleştirmek, geliştirmektir.
Arkadaşlar!
"Siz bu memlekete hayırlı insanlar olarak yetişiyorsunuz. Bir gün tersini söyleyenler çıkarsa yalancıdırlar, iftiracıdırlar."
Sayfa 88 - Literatür 5.Basım
« Okul, yaşamın bir parçasıydı. Biz karada yüzme talimi yapar gibi hazırlanmıyorduk, bizzat hayatı yaşıyorduk, hayatın bütün gereklerini yerine getiriyorduk.»
Sayfa 21 - Literatür YayıncılıkKitabı okudu
"Öyle her şeye karışan insanı sevmezler oğlum."
Sayfa 48
"Her şeye rağmen çalışın. Diriliğinizi, ülkücülüğünüzü yitirmeyin. Kötü kişilere kızıp da memlekete küsmeyin."
Sayfa 198
Gençlik yılları bir bakıma insan yaşamının en boş geçen, oysa en dolu geçmesi gererken yılları oluyor. Bunu sonradan anlayabiliyor insan.
Sayfa 107 - Literatür 5.Basım